Spirituality & Religion

ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕਤਾ 

Please scroll down to read in English

ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਵਿੱਚ ਧਰਮੀ ਹੋਣਾ ਧਾਰਮਿਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਜਿਆਦਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ। ਪਰ ਇਸ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਐਕਹਾਰਟ ਟੌਲੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ

” A New Earth ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਧਰਤੀ” ਦੇ ਪੰਨਾ 14-15-16 ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦ ਹੈ

ਨਵੀਂ ਚੇਤਨਾ ਦੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਿਚ ਸਥਾਪਿਤ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਕੀ ਭੂਮਿਕਾ ਹੈ? ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਅਤੇ ਧਰਮ ਵਿਚਲੇ ਫਰਕ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹਨ। ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਹੋਣਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਪੂਰਨ ਸੱਚ ਮੰਨਦੇ ਹੋ – ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦਾ ਭਾਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਜੋ ਵੀ ਹੋਵੇ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਇਹਨਾਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੱਚ ਮੰਨ ਕੇ ਜੋੜਦੇ ਹੋ , ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰਲੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਪਹਿਲੂ ਤੋਂ ਓਨੇ ਹੀ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਹੋ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ “ਧਾਰਮਿਕ” ਲੋਕ ਉਸ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਫਸੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਉਹ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੱਚ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਇਸ ਪਛਾਣ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਅਚੇਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੱਚ ਦੇ ਇੱਕਲੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸੋਚ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰੋ।

ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਹੋ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦੇ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਜਾਇਜ਼ ਸਮਝਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਅਜੇ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ।

ਨਵੀਂ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ, ਚੇਤਨਾ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ, ਮੌਜੂਦਾ ਸੰਸਥਾਗਤ ਧਰਮਾਂ ਦੀਆਂ ਬਣਤਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਬਹੁਤ ਹੱਦ ਤੱਕ ਪੈਦਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਵਾਲੇ ਧਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਸਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸੰਸਥਾਗਤ ਦਰਜੇਬੰਦੀ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਖ਼ਤਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਰਚਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਖੁੱਲਣਾ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਵਾਂ ਵਿਕਾਸ ਹੈ। ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਸੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ, ਸਭ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਿਮਾਗੀ ਦਬਦਬਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਈਸਾਈ ਚਰਚ ਕੋਲ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ ਕਿ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ‘ਤੇ ਫਰੈਂਚਾਇਜ਼ੀ ਓਹੀ ਦੇ ਸਕਦੇ ਸਨ।

ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਭਾਸ਼ਣ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਕੋਈ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਕਿਤਾਬ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਰਚ ਦੁਆਰਾ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ , ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਚੁੱਪ ਕਰਵਾ ਦਿੰਦੇ ਸੀ । ਪਰ ਹੁਣ, ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੀ ਚਰਚ ਅਤੇ ਧਰਮ, ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਹਨ। ਇਹ ਦਿਲ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਖੁੱਲ੍ਹੇਪਣ ਦੇ ਮਾਮੂਲੀ ਸੰਕੇਤਾਂ ਲਈ ਵੀ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੋਪ ਜੌਨ ਪਾਲ II ਦਾ ਇੱਕ ਮਸਜਿਦ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸਥਾਨ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨਾ। ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਜੋ ਸਥਾਪਿਤ ਧਰਮਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਪੂਰਬੀ ਬੁੱਧੀ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਆਮਦ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਰਵਾਇਤੀ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ। ਰੂਪ, ਸਿਧਾਂਤ, ਅਤੇ ਕਠੋਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨਾਲ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਛੁਪੀ ਅਸਲ ਡੂੰਘਾਈ ਨੂੰ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਖੋਜੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨੂੰ ਖੋਜਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ “ਅਧਿਆਤਮਿਕ” ਹੋ ਤੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਉਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਤੁਹਾਡੀ ਚੇਤਨਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸਭ ਕੁਝ ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਹੋ।

ਜੋ ਲੋਕ ਸਰੂਪ ਤੋਂ ਪਰੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਵਿੱਚ, ਭਾਵ, ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਡੂੰਘੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਇਸ ਸਮੇਂ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਚੇਤਨਾ ਦੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਸਗੋਂ ਹਉਮੈ ਦੀ ਜਕੜ ਅਤੇ ਤੀਬਰਤਾ ਵੀ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਕੁਝ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨਵੀਂ ਚੇਤਨਾ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹਣਗੀਆਂ; ਦੂਸਰੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਧਾਂਤਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕਠੋਰ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੋਰ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈਆਂ ਬਣਤਰਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਜਾਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਮੂਹਿਕ ਹਉਮੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਏਗੀ ਅਤੇ ” ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੜਨਗੇ।” ਕੁਝ ਚਰਚ, ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ, ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ, ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਲਹਿਰਾਂ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਮੂਹਿਕ ਹਉਮੈਵਾਦੀ ਹਸਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਮਾਨਸਿਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਵਜੋਂ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਅਸਲੀਅਤ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਕਲਪਿਕ ਵਿਆਖਿਆ ਲਈ ਬੰਦ ਹੈ। ਪਰ ਹਉਮੈ ਦਾ ਭੰਗ ਹੋਣਾ ਨਿਸ਼ਚਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਅਸਥਿਰ ਬਣਤਰ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਧਾਰਮਿਕ ਹੋਣ ਜਾਂ ਹੋਰ ਸੰਸਥਾਵਾਂ, ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨਾਂ, ਜਾਂ ਸਰਕਾਰਾਂ, ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ। ਸਭ ਤੋਂ ਸਖ਼ਤ ਢਾਂਚੇ, ਬਦਲਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਢਹਿ ਜਾਣਗੇ। ਸੋਵੀਅਤ ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਕਿੰਨਾ ਠੋਸ ਅਤੇ ਅਖੰਡ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ। ਸਾਡੇ ਲਈ ਅਜਿਹੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਸਟੋਰ ਹਨ।

THE URGENCY OF TRANSFORMATION ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਲੋੜ

ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਸੰਕਟ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦਾ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਤਰੀਕਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਜੀਵਨ ਰੂਪ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।



SPIRITUALITY AND RELIGION

Source – “Eckhart Tolle” “A New Earth Page 14-15-16”

What is the role of the established religions in the arising of the new consciousness? Many people are already aware of the difference between spirituality and religion. They realize that having a belief system a set of thoughts that you regard as the absolute truth – does not make you spiritual no matter what the nature of those beliefs is. In fact, the more you make your

thoughts (beliefs) into your identity, the more cut off you are from the spiritual dimension within yourself. Many “religious” people are stuck at that level. They equate truth with thought, and as they are completely identified with thought (their mind), they claim to be in sole possession of the truth in an unconscious attempt to protect their identity. They don’t

realize the limitations of thought. Unless you believe (think) exactly as they do, you are wrong in their eyes, and in the not too distant past, they would have felt justified in killing you for that. And some still do, even now.

The new spirituality, the transformation of consciousness, is arising to a large extent outside of the structures of the existing institutionalized religions. There were always pockets of spirituality even in mind-dominated religions, although the institutionalized hierarchies felt threatened by them

and often tried to suppress them. A largescale opening of spirituality outside of the religious structures is an entirely new development. In the past, this would have been inconceivable, especially in the West, the most mind-dominated of all cultures, where the Christian church had a virtual

franchise on spirituality. You couldn’t just stand up and give a spiritual talk or publish a spiritual book unless you were sanctioned by the church, and if you were not, they would quickly silence you. But now, even within certain

churches and religions, there are signs of change. It is heartwarming, and one is grateful for even the slightest signs of openness, such as Pope John Paul II visiting a mosque as well as a synagogue. Partly as a result of the spiritual teachings that have arisen outside the established religions, but also due to an influx of the ancient Eastern wisdom teachings, a growing number of followers of traditional religions are able to

let go of identification with form, dogma, and rigid belief systems and discover the original depth that is hidden within their own spiritual tradition at the same time as they discover the depth within themselves. They realize that how “spiritual” you are has nothing to do with what you believe but

everything to do with your state of consciousness. This, in turn, determines how you act in the world and interact with others.

Those unable to look beyond form become even more deeply entrenched in their beliefs, that is to say, in their mind. We are witnessing not only an unprecedented influx of consciousness at this time but also an entrenchment and intensification of the ego. Some religious institutions will be open to the new consciousness; others will harden their doctrinal positions and become part of all those other manmade structures through which the collective ego will defend itself and “fight back.” Some churches, sects, cults, or religious movements are basically collective egoic entities, as rigidly identified with their mental positions as the followers of any political ideology that is closed to any alternative interpretation of reality. But the ego is destined to dissolve, and all its ossified structures, whether they be religious or other institutions, corporations, or governments, will disintegrate from within, no matter how deeply entrenched they appear to be. The most rigid structures, the most impervious to change, will collapse first. This has already happened in the case of Soviet Communism. How deeply entrenched, how solid and monolithic it appeared, and yet within a few years, it disintegrated from within. No one foresaw this. All were taken by surprise. There are many more such surprises in store for us.

THE URGENCY OF TRANSFORMATION

When faced with a radical crisis, when the old way of being in the world, of interacting with each other and with the realm of nature doesn’t work anymore, when survival is threatened by seemingly insurmountable problems, an individual lifeform

– or a species – will either die or become extinct or rise above the limitations of its condition through an evolutionary leap.

It is believed that the lifeforms on this planet first evolved in the sea. When there were no animals yet to be found on land, the sea was already teeming with life. Then at some point, one of the sea creatures must have started to venture onto dry land. It would perhaps crawl a few inches at first, then exhausted by the enormous gravitational pull of the planet, it would

return to the water, where gravity is almost nonexistent and where it could live with much greater ease. And then it tried again and again and again, and much later would adapt to life on land, grow feet instead of fins, develop lungs instead of gills. It seems unlikely that a species would venture into such an alien environment and undergo an evolutionary transformation

unless it was compelled to do so by some crisis situation. There may have been a large sea area that got cut off from the main ocean where the water gradually receded over thousands of years, forcing fish to leave their habitat and evolve.