मेरी कहानी 

     My Story

Part 1 dated October 07,2023

I think I must start writing from childhood whatever I can remember.

I can't remember at the time of my birth did I pulled the nose of delivery nurse, or touched her face with love.

Did she immediately handed over to my mother.

What was my first communication with my mother.

was I waving my hands and touching her face again and again.

Was I smiling or crying.

I think no one can remember that.

Then why I wrote that?

I think that's how I was, not being still ,moving around full of energy.

After learning to move on my knees and then standing and taking few steps then fall again.

When we (childhood friends) started going out after few years.

My friends pushed me into cold water in winters. I came out smiling and pulled their ears with shivering hands.

Whatever is considered abnormal now was pretty normal then.

We used to run to move our hand made fan that was made of mango leaves.

We used to run with cycle rim or tire. There were different ways of using that stck to push the tire and for rim it needs more skill to tuck the stick at center of rim then push consistently.

Climbing on Jamun trees to pick Jamuns or climbing on mango trees to pick Kaddu (pumpkin) -laugh out loud.

I must add that much fun in writing.

We had innocents questions why a big mango tree has small mango fruit and why small wines have big pumpkins. Isn't nature unfair.

Then we find the answer ourselves when a mango fell on our nose while sleeping under the mango tree. If nature had pumpkins on mango tree that nose needs to be fixed by now-

Then we started learning Cycling and we did not have small kids cycle. We will cling to fathers cycle in scissor position.

How can I express in English what is "Kenchy Cycling" that's why I wrote "scissor Position"

Labhde raho ihh ki hundi

when we broke chain cover and father pulled our ears with instruction not to touch his cycle gain. But we would find a way to steal it again.

We will go to that seasonal river in the village and make sand castles.

Jump and dance in the rain.

Ajj ena ku bathera jiada nahi likhna padia nahi janda fer lokan kolo.

Sunday TV serial vang hun koi mashhoori chala ke baki agle hafte.


Part 2 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

Then we started going to primary School with friends. We carry Fatti ( a wooden piece with handle to write on) and slate (a piece of small black board we write in with Slaeti or chalk)

How wonderful was it when you knew every classmate. We lived nearby to each other and meet everyday after school.

That primary school has four rooms and open frontyard with three big trees and on hand pump.

We played marbles and fly kite together.

Even in school we used to cut pictures of our favorite actors and actress from news paper and hide them under ground with a piece of broken class.

A underground library. We will say "Moorat vatte saleti" that means give me Saleti (a piece of chalk ) and I will show you pictures.

Then we will go to Water pump at fields and jump into water. We used to steal oranges from nearby farm and eat them by the river -lol

We made awesome huts with wood and grass in mango garden.

And we used swing all evening there on a swing made with rope on mango trees.

Flying kites was best group activity.

Other than that we used to play hide and seek, Ooch Neech da paapda at Ghumiala Darwaja

We knew names of every resident of our village. We show special respect to teachers that reside in our village because we try to learn from them.

Our parents do not mind if any wise man of our village scold us and teach something about values and respecting others.

Overall it was good environment to grow up as a child.

I guess it was good time at every part of the globe then.


Part 3 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh


Part 3 (Bachpan to Jawani takk) ajje budha nahi hoyia yaar -lol

I would like to start this post with the introduction of Bhai Karam Singh who was elected Sarpanch of our village for 20-25 years.It was done without a voting process because the majority of villagers agreed to have him as sarpanch because he resolved 95% conflicts in Panchayat without involving nearest police station.He was a good person for the village. His two brothers Arjun Singh and Tara Singh also supported him. That's why we have memorial entry gate to the village named after "Bhai Karam Singh"Now I will write in Punjabi otherwise this post will miss the essence of Punjab ਮੈਨੂੰ ਕਾਫੀ ਕੁਝ ਪਤਾ ਸੀ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਪਰ ਮੈਂ ਅੱਜ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਗਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ "ਬਾਪੂ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਦੱਸੋ। ਬਾਪੂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਲੱਗਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ "ਲੈ ਉਹ ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਆੜੀ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਸੀ। ਘਰੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਬਾਪੂ ਤੋਂ ਤਕਰੀਬਨ 30 ਕੁ ਸਾਲ ਵੱਡੇ ਹੋਣਗੇ। ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਵੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਖੂੰਡੇ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੂੰਡਾ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਤੁਰਦੇ ਸਨ। ਹਾਲ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਉਪਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸਰ ਝੁਕਾ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ "ਮਹਾਰਾਜ ਮਿਹਰਾਂ ਨੇ"ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਾਫੀ ਸਿਆਣੇ ਸੱਜਣਾ ਦੇ ਨਾਮ ਯਾਦ ਹਨ। ਬਿਨਾ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਸਭ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਨਹੀਂ ਲਿਖ ਸਕਦਾ। ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਪਿੰਡ ਦੀ -----ਪਿੰਡ ਘੁਮਿਆਲਾ - ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਬਾਪੂ ਕਿਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਘੁੰਮਣ ਫਿਰਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨਾਮ ਘੁਮਿਆਲਾ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਹੱਸ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਭਾਈ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਇਹੀ ਹੈ। ਘੁਮਿਆਲਾ ਪਿੰਡ ਦਾ ਮੇਨ ਦਰਵਾਜਾ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਸੂਝ ਬੂਝ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਰਸਤਾ। ਉਪਰੋਂ ਛੱਤਿਆ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉੱਪਰ ਵਾਲੀ ਇਮਾਰਤ ਪੁਰਾਣ ਗੁਰਦੁਵਾਰਾ ਜਿਥੇ ਮੈਂ ਘੰਟੀ ਅਤੇ ਸ਼ੰਖ ਵਜਾ ਕੇ ਤਵੇ ਵਾਲਾ ਰਿਕਾਰਡ ਲਗਾ ਦਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਬਾਪੂ ਜੀ ਰਹਿਰਾਸ ਦਾ ਪਾਠ ,ਕਰਤਨ ਸੋਹਿਲਾ ਤੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਸਵੇਰ ਵਾਲਾ ਪਾਠ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸੁੱਤਿਆਂ ਹੋਇਆ ਹੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਭਾਈ ਸਾਨੂ ਵੀ ਕੰਮ ਵਾਹਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਕਰਕੇ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲੈਣ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਦੇ ਦੋਨੋ ਪਾਸੇ ਚਾਰ ਚਾਰ ਖ਼ਾਨੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਉੱਚੀ ਜਗ੍ਹਾ ਅਤੇ ਛੱਤ ਵਾਲੇ ਪੱਖੇ , ਜਿਥੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਾਜ ਮੁਕਾ ਕੁਝ ਬੰਦੇ ਜਰੂਰ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ। ਏਧਰ ਉਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜਾ ਤਾਸ਼ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਚਲਦੀ ਹੁੰਦੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਤੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਦਰਵਾਜੇ ਤੋਂ 20 ਕੁ ਫੁੱਟ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸਾਂਝਾਂ ਖੂਹ ,ਜਿਥੇ ਪਾਲਤੂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਉਣ ਲਈ ਖ਼ੈਲ। ਕਪੜੇ ਧੋਣ ਲਈ ਪਰਦਾ ,ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਗੁਸਲਖਾਨੇ ਬਣੇ ਸਨ। ਸਾਡੇ ਵਰਗੇ ਕੁਝ ਬਚੇ ਹਲਟ ਗੇੜ ਕੇ ਖੈਲ ਅਤੇ ਟੈਂਕੀ ਭਰ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜੰਜ ਘਰ 8 ਖ਼ਾਨੇ ਛੱਤਿਆ ਹੋਇਆ। ਛੱਤ ਤੇ ਬੈਠਣ ਲਈ Bench ਬਣੇ ਸਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਨੱਕਾ ਪੂਰ ਜਾ ਪਤੰਗਬਾਜ਼ੀ ਆਪਾਂ ਉਥੇ ਹੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ। 200 ਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ , ਜਿਥੇ ਦਲੀਆਂ ਜਰੂਰ ਬਣਦਾ ਸੀ ਹਫਤੇ ਚ ਇੱਕ ਵਾਰ। ਛੁੱਟੀ ਆਪਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੇ। ਹਾਂ ਕਿਧਰੇ ਜੇ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਏ ਟੀਕੇ ਲਗਾਉਣ ਨਰਸ ਆਵੇਗੀ ਫੇਰ ਭਾਵੇ ਕਿਤੇ ਛੁਪ ਕੇ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਅਸਫਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇ। ਕੀਤੀ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰੀ,, ਖੇਡਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਨੇਹਾ ਮਿਲਿਆ ਘਰੇ ਮਾਸੀ ਆਈ ਹੈ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਖਿਡਾਉਣੇ ਲਿਆਈ ਹੈ। ਪਤਾ ਉਦੋਂ ਲੱਗਾ ਜਦ ਦੋ ਜਾਣਿਆ ਫੜ ਕੇ ਟੀਕਾ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ college ਤੱਕ ਉਸ ਨਰਸ ਨੂੰ ਟੀਕਿਆਂ ਵਾਲੀ ਮਾਸੀ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਸਾਡੇ ਲਾਗਲੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਸੀ ਨਾ।

ਹਾਂ ਹੋਰ ਕੀ ਲਿਖਾਂ ਪਿੰਡ ਬਾਰੇ ?

ਹਾਂ ਯਾਦ ਆਇਆ ਮਲਿਆਂ ਤੋਂ ਬੇਰ ਤੋੜਨ ਅਤੇ ਗੁਮੀਆਂ ਖਾਣ ਚੋਅ ਤੋਂ ਪਾਰ ਜਾਈਦਾ ਸੀ।

ਕੀ ਕਿਹਾ ਚੋਅ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ?

ਉਹ ਯਾਰ seasonal river ਜਿਥੇ ਮੀਂਹ ਜੇਜੋਂ ਦੁਆਬੇ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਚੋਅ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਾਂ ਰੇਤ ਦੇ ਮੰਦਿਰ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ। ਨਾਲੇ ਜਿਥੇ ਪਾਣੀ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰਦੇ। ਚੋਅ ਤੋਂ ਪਾਰ ਅੰਬਾਂ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਸਨ। ਹੁਣ ਵੀ ਵਿਰਲਾ ਵਿਰਲਾ ਬੂਟਾ ਹੇਗਾ ਵਾ। ਪਰ ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਚੋਅ cross ਕਰਦਿਆਂ ਹੀ ਭੱਜ ਕੇ ਉਹ ਬਾਹਰਲਿਆਂ ਦੇ ਬੂਟੇ ਦੇ ਅੰਬ ਪੱਕ ਗਏ ਨੇ। ਚਲੋ ਫੇਰ ਝੋਲੇ ਲੈ ਕੇ , ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖਲਿਆਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਬ , ਬੱਸ ਜਿਵੇ ਜਿਵੇ ਚੰਦੇਲੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਝੋਲੇ ਭਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਚੰਦੇਲੀ ਵਾਲੀ ਸੜਕ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਬਾਗ਼। ਸੰਧੂਰੀ ਅੰਬ , ਛੱਲੀ ਅੰਬ , ਗੋਲਾ ਅੰਬ , ਪਤਾਸਾ ਅੰਬ , ਸੌਫ਼ੀਆਂ ਅੰਬ। ਬਸ ਜੀ ਇੱਕ ਅਦਰਕ ਵਾਲਾ ਅੰਬ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਾਕੀ ਸਭ variety ਉਥੇ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।

ਹੋਰ ਕੀ ਲਿਖਾਂ ?

ਜਾਮਣਾਂ ਤੋੜਨੀਆਂ, ਅੰਬ ਦੇ ਪੱਤੇ ਦੀ ਭਵੀਰੀ ਲੈ ਕੇ ਭੱਜੇ ਫਿਰਨਾ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਨਿੱਕਰ ਸੰਭਾਲ -lol

ਪਿੰਡ ਦੇ ਨਵੇਂ ਗੁਰਦੁਵਾਰੇ ਕੋਲ ਪਿੱਪਲ ਸੀ ਨਾ ਬਹੁਤ ਭਾਰਾ ਉਸਦੇ ਪੱਤੇ ਲੈ ਕੇ ਗੱਡਾ ਤੇ ਬਲਦ ਬਣਾ ਕੇ ਖੇਡਣਾ। ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਜੀ ਏਨਾ ਕੁਝ ਕਿਥੇ ਲਿਖਿਆ ਜਾਣਾ। ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁਝ ਪੁੱਛਣਾ ਦੱਸਣਾ add ਕਰਨਾ ਉਹ ਵੀ ਜਰੂਰ ਦੱਸਣ। ਸਾਜਨ ਵੀਰ ਨੇ ਮੇਰੀ ਬਹੁਤ ਮੱਦਦ ਕੀਤੀ ਫੋਟੋ ਲੱਭਣ ਲਈ। ਆਹ ਦਰਵਾਜੇ ਵਾਲੀ ਫੋਟੋ ਉਸ ਤੋਂ ਹੀ ਲਈ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ। ਕੁਝ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਜਾਨੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ( ਮੇਰਾ ਸ਼ਰੀਕ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ) ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਭੇਜਣ ਨੂੰ। ਵੇਖੋ ਜਨਾਬ ਦਾ ਵਿਹਲ ਕਦੋ ਲੱਗਦਾ। ਹਫਤੇ ਦੋ ਹਫਤੇ ਤਾਂ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਉਹ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਕਹਿ ਲੰਘਾ ਹੀ ਦੇਣੇ ਨੇ। ਬਾਹਲਾ busy ਬੰਦਾ ਮੇਥੋਂ ਭਲਾ ਲੁਕਿਆ ਕੁਛ -lol

 

Part 4 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh


When we completed 5th grade. I completed 6th and 7th grade at Pardesi School.

Principal S.P. Singh Pardesi very strict but friendly too.

In Pardesi school master Santokh Singh taught us English alphabet and Past, present, and future tenses

Tense - not this one nervous and worried and unable to relax

Tense - This one Past, present, and future tenses

Then I have to go to Secondary school Mahilpur (3.2 kilometers from Ghumiala)

The first day in my new school I was like a lost cow in the grazing filed -lol

ਪਹਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਗਵਾਚੀ ਗਾਂ ਵਾਂਗੂ ਸੀ। ਹੁਣ ਸਾਰੇ ਸਾਰੇ ਸਮਝ ਜਾਣਗੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਮੇਰਾ ਕਲਾਸ ਰੂਮ ਕਿੱਥੇ ਹੈ।

ਐਵੇਂ ਹੀ ਦਿਮਾਗ ਚ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਭੀੜ ਭੜੱਕਾ। ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਕਿਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਬੇਂਚ ਤੇ ਖੜਾ ਨਾ ਕਰ ਲੈਣ ਯਾਰ

Jokes aside it was good feeling to come out of village to a town with purpose of learning. (now it is city )

ਇਸ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਚਾਰ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਜਰੂਰ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ

1. ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਖ਼ਾਬੜਾ

2. ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਖ਼ਾਬੜਾ

3. ਹਰਭਜਨ ਕੌਰ ਖ਼ਾਬੜਾ

4. ਗੁਰਦੇਵ ਸਿੰਘ ਖ਼ਾਬੜਾ

ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਅਧਿਆਪਕ ਜੋ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹੋਣ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।

ਪਹਲੇ ਤਿੰਨ ਅਧਿਆਪਕ ਸਾਡੇ ਗਵਾਂਢੀ ਹਨ ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਮਾਲਕ।

Honestly most teacher were good. As trade subject I was thinking to take mechanical drawing as subject.

But our master ji like to have small size of his class, so he interviewed very hard like (in loud Voice)

Why you want to learn mechanical drawing??

Why not draw pictures of parrots, sparrows and peacock??

I accepted his suggestion and walked out - laugh out loud

It was nice when we insist occasionally to have our class outside the classroom under the tree and our teachers agreed.

In Recess we played with a ball. Khiddo vargi hi hunda vaa

Ikk bore wali gend hundi si . Ikk chitti Jihi hundi si hollow from inside.

My father worked in College just adjacent to school.

He will drop me school at morning and I will walk to college after school and stay until father 's duty is done.

I talk to my father's friends and professor in the college sometimes during that hour or two hour period.

Source - Wikipedia

Mahilpur was part of the Indus Valley civilization, although it was founded probably during the Vedic period.[citation needed] Chinese pilgrim Huang Tsang visited it in 635 when he was going to Chamba valley from Jalandhar and described it as Sri Mahipalpur in his travel accounts. Many nearby villages have been found to be part of the Indus Valley Civilization

Mahilpur was one of the earlier centers of educational institutions being set up during the time of the British Raj. Its government boys school, formerly known as Khalsa High School, was established in 1909. Khalsa College was established in 1946.

My naughty school friends are here in one of the pictures.

ਰੈਬੋਂ ਭਾਜੀ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਫੋਨ ਥੋੜੇ busy ਚਲ ਰਹੇ ਨੇ - ਛੁੱਟੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਆਇਆ। ਫੇਰ ਫੋਨ ਲਗਾਇਆ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਹੁਣ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਕਰਾਂਗਾ।

 

 

Part 5 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh


ਹਾਂਜੀ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਚੱਲੀਏ ਘੁਮਿਆਲੇ ਵਾਲੇ ਮੀਕੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ। ਖਾਸੇ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਉਹ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਦੇ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਹੀ ਬੈਠਾ।

ਪੁੱਛੋਂ ਖਾਂ ਅੰਬ ਦੇ ਅਚਾਰ ਨਾਲ ਜਿਹੜੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਪਰਾਂਠੇ ਦਿੱਤੇ ਸੀ ਪੈਕ ਕਰਕੇ ਖਾ ਲਏ ਕੇ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਹੀ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਡਬਲਰੋਟੀ ਛੋਲੇ ਖਾਣ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।

ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਅਜੇ ਕਿੱਥੇ ਪਤਾ ਇਸਨੂੰ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਛੋਲੇ ਪੂਰੀਆਂ ਜਾ ਡਬਲਰੋਟੀ ਕਿਥੇ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਏਡੀ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ ਆਹ ਜਿਥੇ ਕੁ ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਬੇਦੀ ਦਾ ਵੀਡੀਓ ਸਟੋਰ ਹੈ ਜਾ ਦਵਿੰਦਰ ਦੀ ਸਵੀਟ ਸ਼ਾਪ ਕਹਿ ਲਵੋ।

ਭਰਾਵਾਂ ਅਜੇ ਤਾਂ ਸਦਾ ਨੰਦ ਦੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ shop ਅਤੇ ਪਸ਼ੌਰੀ ਦੀ shop ਦਾ ਪਤਾ ਜਿੱਥੋਂ Geometry Box ਅਤੇ Crayon Set ਲਿਆ ਸੀ।

ਪਸ਼ੌਰੀ ਦੀ shop ਤੇ ਨੀਰਜ ਬੁੱਕ ਸਟੋਰ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਨਾ ਅੱਜਕਲ੍ਹ .

ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਨੇ ਗੇਂਦ ਗੁਆਚ ਜਾਵੇ ਖੇਲਦਿਆਂ ਤਾਂ ਇੱਥੋਂ ਉਹ ਵੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.

ਢਿੱਲੋਂ ਸਾਬ ਦਾ ਸਤਨਾਮ ਮੈਨੂੰ fowl ਖੇਡ ਕੇ ਡਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਵੱਡਾ ਜਿਹਾ dialogue ਮਾਰ ਕੇ settle ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਸੀ "ਓਏ ਜੱਟ ਦੇ ਕੱਦ ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੌਂਸਲੇ ਦੇਖਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਨੰਬਰਦਾਰਾਂ " ਉਦੋਂ ਗੁੱਗੂ ਗਿੱਲ ਅਤੇ ਯੋਗਰਾਜ ਜੀ ਅਜੇ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਚ ਨਹੀਂ ਸਨ ਇਸ ਕਰਕੇ ਭਾਰੇ ਭਾਰੇ dialogue ਸਿਰਫ ਮੈਂ ਹੀ ਲਿਖਦਾ ਸੀ ਤੇ ਉਚਾਰਨ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪੰਡਤਾਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਨਿੰਦੀ ਵੀ ਪੜਦਾ ਸੀ। ਹਸਮੁੱਖ ਹੈ ਮੁੰਡਾ ਉਹ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਦੇ ਰਹੀਦਾ ਸੀ ਪੰਡਤ ਜੀ ਜੱਟ ਦਾ ਫਾਲਾ ਵੇਖਿਆ। ਉਹ ਅੱਗੋਂ ਪੁੱਛਦਾ ਉਹ ਕੀ ਹੁੰਦਾ। ਉਹ ਯਾਰ ਹਲ਼ ਦੇ ਮੂਹਰੇ metal ਦੀ ਪੱਤੀ ਜਿਹੀ ਲੱਗੀ ਹੁੰਦੀ ਜਿਹੜੀ। ਉਹ ਪੁੱਛਦਾ ਹਲ਼ ਕੀ ਹੁੰਦਾ , ਓਹੀ ਜਿਹੜਾ ਪੰਜਾਲੀ ਚ ਕਿਲੀਆਂ ਨਾਲ਼ ਜੋੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਜਿਹੀਆਂ ਖਿੱਚਦਾ ਜਿਵੇ ਆਪਾਂ drawing ਦੀ notebook ਚ ਫ਼ੁੱਟਾ ਰੱਖ ਕੇ ਸਿੱਧੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਵਾਂਹਦੇ ਹਾਂ।

ਕਮਾਲ ਹੈ ਨਾ ਕਿਸਾਨ ਬਿਨਾਂ ਫ਼ੁੱਟਾ ਰੱਖੇ ਕਿੰਨੇ ਸਿੱਧੇ ਸਿਆੜ ਕੱਢ ਮਾਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਫਸਲ ਉੱਗਦੀ ਤਾਂ ਦੂਰੋਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਸੋਹਣੀਆਂ ਲੱਗਦੀਆਂ।

ਵੇਖੀ ਲੇਖਣ ਦੀ ਕਲਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਲੈ ਆਂਦਾ। ਹੈ ਨਾ ? ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਾਲਾ ਝੋਲਾ ਵੀ ਘਰੇ ਰੱਖਣ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ।

ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਏਨਾ ਕੁ ਸਮਾਂ ਤਾਂ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਝੋਲਾ ਘਰੇ ਰੱਖ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਕੇ ,ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ ਦਾਤਰੀ ਤੇ ਰੱਸੀ ਲੈ ਕੇ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਪੱਠੇ (ਚਾਰਾ ) ਲੈਣ ਚਲੇ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

ਪਾਲਤੂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਚਾਰਾ ਪਾ ਕੇ ਥੋੜਾ ਖੇਲ ਕੁੱਦ ਕੇ ਫੇਰ ਘਰੇ ਆ ਜਾਈਦਾ ਸੀ। ਬਥੇਰਾ ਅੱਜ ਲਈ ਜਿਆਦਾ ਲੰਬਾ ਲਿਖੋ ਪੜ੍ਹਦਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ਸਾਰੇ busy ਰਹਿੰਦੇ ਯਾਰ ਅੱਜਕਲ੍ਹ। ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਫਿਰ (ਕੈਨੇਡਾ ਵਾਲੇ ਕਾਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਮਿੱਦਦੇ ਆਂ ਫੇਰ )


Part 6

Pictures - Google search creative commons


Part 6 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

 -- penned November 08,2023 

Oye chhote yaar kithon shuru karna part 6

My Facebook timeline is too busy. Next time I will fix this story for Every Monday.

ਨਾਲੇ weekend ਤੇ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਯਾਦ ਕਰਵਾ ਦਿਆ ਕਰਾਂਗਾ ,ਪਤੰਗਬਾਜ਼ੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿੰਨੇ ਕੰਨ ਖਿੱਚਦੇ ਸੀ। ਓਏ ਤੂੰ ਲੱਕ ਤੁੜਵਾ ਲੈਣਾ ਚੁਬਾਰੇ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਕੇ।

ਪਹਿਲੋਂ ਹੀ ਤੀਲੇ ਵਰਗਾ ਤਾਂ ਹੈਗਾ ਸੌਖਾ ਜੁੜਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਅੱਛਾ ਆਪਾਂ part 5 ਕਿਥੇ ਛੱਡਿਆ ਸੀ ? ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਛੋਲੇ  ਪੂਰੀਆਂ ,ਸਦਾ ਨੰਦ ਐਂਡ ਸਨਜ਼ ,ਪਿਸ਼ੋਰੀ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਚਲੇ ਗਏ ਸੀ ਪੱਠੇ ਵੱਢਣ। ਆਹ ਅੱਜ ਦੇ ਜੁਆਕ Gym ਚ ਫ਼ੀਸ ਭਰਦੇ ਨੇ। ਸਾਡਾ Gym  ਟੋਕਾ ਮਸ਼ੀਨ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।  ਤਿੰਨ  ਮੱਝਾਂ, ਇੱਕ ਗਾਂ ,ਇੱਕ ਦੋ ਕੱਟੂ ਵੱਛੜੇ ਸਭ ਦਾ ਚਾਰਾ ਹੱਥ ਵਾਲੀ ਟੋਕਾ ਮਸ਼ੀਨ ਨਾਲ ਕੁਤਰ ਕੇ ਪਾਣਾ। ਨਲਕੇ ਗੇੜ ਕੇ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਉਣਾ। ਸਾਡੀ ਗੁੱਸੇਖੋਰ ਮੱਝ ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਵੀ ਖਾਸਾ ਪੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।  ਗੁੱਸੇਖੋਰ ਤਾਂ ਲਿਖਿਆ ਕਿਤੇ ਸੰਗਲ ਤੁੜਵਾ ਲਵੇ ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਤੌਬਾ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਆਪਾਂ ਨਹੀਂ ਬੰਨਣੀ ਦੂਜੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਫ਼ੜ ਕੇ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੰਦੇ । ਹਾਂ ਭਾਈ ਸੁਨੇਹਾ ਘਰ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੰਦੇ ਕੇ ਤੁਹਾਡੀ ਗੁੱਸੇਖੋਰ ਮੱਝ ਨੇ ਸੰਗਲ ਤੁੜਵਾ ਲਿਆ।

ਉਹ ਜੀ ਚਾਹੇ ਬੰਦਾ ਹੋਵੇ, ਚਾਹੇ ਪਾਲਤੂ ਪਸ਼ੂ ਉਹਨੂੰ ਭੇਤ  ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਪੱਠੇ ਤਾਂ ਇਸ ਜੁਆਕ ਨੇ ਪਾਣੇ ਤੇ ਪਾਣੀ ਵੀ ਇਸ ਜੁਆਕ ਨੇ ਪਿਲਾਉਣਾ। ਇਸ ਨਾਲ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਉਣਾ। ਤਾਏ ਨੇ ਕਹਿਣਾ ਤੈਨੂੰ ਕਾਹਤੋਂ ਨਹੀਂ ਮਾਰਦੀ ਬਾਕੀ ਕੋਈ ਹੋਵੇ ਸਿੰਗਾ ਤੇ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦੀ।  ਮੈਂ ਆਖਦਾ ਤਾਇਆ ਮੇਰੀ smile ਤੇ ਮਰਦੀ ਆ -lol .

ਅੱਛਾ ਹੋਰ ਦੱਸਾਂ ਸਕੂਲ ਪੜ੍ਹਦੇ ਵੇਲੇ 10 ਵੀ ਕਲਾਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੰਨੇ ਪੀੜਨੇ ,ਗੁੜ ਕੱਢਣਾ , ਬਾਜਰਾ ਬੀਜਣਾ ,ਛਲੀਆਂ ਬੀਜਣੀਆਂ, ਫਸਲਾਂ ਗੁੱਡਣੀਆਂ, ਸਿੰਜਾਈ ਕਰਨੀ  ਲੱਸੀ ਰਿੜਕਣੀ  .ਆਹ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਬੜੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਤੇ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਰ ਲਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ।  ਉਹ ਫੇਰ ਬੰਟੇ ਖੇਡਣ ,ਪਤੰਗਬਾਜ਼ੀ ਬਗੈਰਾ ਲਈ ਵੀ ਤਾਂ ਸਮਾਂ ਬਚਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।  ਮੇਰੇ ਕੁਝ ਦੋਸਤ ਕਹਿੰਦੇ  ਹੁੰਦੇ  ਸੀ ਬੜਾ ਫੁਰਤੀਲਾ ਯਾਰ। ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਚਾਰਾ ਲੈਣ ਗਿਆ ਸੀ , ਨਹਾ (ਇਸ਼ਨਾਨ ) ਕੇ ਬੰਟੇ ਖੇਡਣ ਫੇਰ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।

ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੋੜ ਤੇ ਬਾਹਰਲਿਆਂ ਦਾ ਘਰ ਜਿਥੇ ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਪਿੱਪਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਛਾਵੇਂ  4-5 ਗਰੁੱਪ ਬੰਟੇ ਖੇਡਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ।  ਮੈਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਾਰੇ ਬੰਟੇ ਹਾਰ ਗਿਆ ,ਸੌਂਦੀ (ਦਸੌਂਦਾ ਸਿੰਘ ) ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਲਲਕਾਰ ਕੇ ਕਿਹਾ ਪੰਜ ਉਧਾਰੇ ਲੈ ਲਾ ਖੇਡ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਕੇ ਨਾ ਭੱਜ।  ਇੱਕ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ  ਤੂਤਾਂ ਵਾਲੇ ਖੂਹ ਵਾਲੇ ਧੰਨੇ ਸ਼ਾਹ ਦਾ ਡਰ ਖਾਵੇ ਕੇ ਯਾਰ ਕਰਜ਼ੇ ਥੱਲੇ ਦੇਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਸੌਂਦੀ ਦਾ ਮੁੰਡਾ , ਪਰ ਲਲਕਾਰ ਨੂੰ ਅਣਦੇਖਿਆ ਵੀ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦਾ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਲਿਆ ਪਰ ਖੇਡਣਾ ਨੱਕਾ ਪੂਰ ਆ ਫਿਰ।  ਉਸਨੇ ਮੰਨ  ਲਿਆ , ਹੋਇਆ ਫਿਰ ਇੰਜ ਮੈਂ 500 ਬੰਟੇ ਜਿੱਤ ਕੇ ਘਰੇ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ। ਪੰਜ ਉਧਾਰੇ ਲਏ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਚੁਕਤਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਹੋਰ ਖੇਡਣਾ ਕਹਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਕੱਲ੍ਹ ਕਿਵੇਂ ਖੇਡਾਂਗਾ।

ਅੱਛਾ ਗੁੜ ਕੱਢਣ ਦੀ ਸਾਰੀ ਵਿਧੀ ਲਿਖ ਦਿੰਦਾ ਨਵੇਂ ਜੁਆਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਉ।  ਪਹਿਲਾਂ ਬਗੂੜੀ ਨਾਲ ਗੰਨੇ ਵੱਢਣੇ , ਫਿਰ ਗੰਨੇ ਛਿਲ੍ਹਣੇ, ਆਗ  ਕੁਤਰ ਕੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣਾ ਗੰਨੇ ਗੱਡੇ ਤੇ ਲੱਦ ਕੇ ਵੇਲਣੇ ਲਾਗੇ ਸੁੱਟ ਦੇਣੇ।  ਏਨਾ ਕੰਮ ਪਹਲੇ ਦਿਨ ਕਰਨਾ।  ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੰਨੇ ਪੀੜ ਕੇ ਰਸ ਕੱਢ ਕੇ।  ਚੁੱਬਾ  ਝੌਖ ਕੇ ,ਪੱਤ ਨਿਖ਼ਾਰ ਕੇ , ਪੇਸੀਆਂ ਲਗਾਉਣੀਆਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਚ ਦੋ ਸ਼ਬਦ (crystallization process )   

ਇਹ ਕੰਮ ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਜਿੰਮੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ।  ਚਾਰ ਪੀਪਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪੱਤ। ਮੇਰਾ Style ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕੰਮ ਛੇੜਨਾ ਚਾਰ ਪੱਤਾਂ ਕੱਢ ਕੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਹਨੇਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਫਿਰ। ਜਾ ਫਿਰ ਐਤਵਾਰ ਦਾ plan ਕਰਨਾ ਸਵੇਰੇ ਤੜ੍ਹਕੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ।

ਅਸੀਂ ਚਾਰ ਪੰਜ ਪੱਕੇ ਆੜੀ  ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜੇ ਲੋੜ ਪਵੇ ਮੱਦਦ ਕਰ ਦਈ ਸੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ  ਦੀ। ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਸੰਗਤਰੇ ਵੀ ਤਾਂ ਤੋੜਨੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ -lol . ਪਿੱਪਲ ਥੱਲੇ ਬਹੁਤ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡਦੇ ਸੀ। ਚੀਕਣੀ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਟ੍ਰੈਕਟਰ ਟਰਾਲੀ ,ਬਲਦ ਗੱਡਾ ਸਭ ਕੁਝ ਬਣਾ ਲਈਦਾ ਸੀ। ਬਸ raw material ਕਿੱਦਾਂ same ਹੀ ਵਰਤ ਲਈਦਾ  ਸੀ ਚੀਕਣੀ ਮਿੱਟੀ। ਵਾਹਲਾ economic material ਹੁੰਦਾ ਸੀ।

ਅਰੇ ਯਾਰ time ਬਹੁਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਇੰਜ ਕਰਦਾ ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਸੋਮਵਾਰ ਕਿਸ਼ਤ 7 ਚ।  Bye For Now  ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੇ ਹੀ ਜਾਓ।

 

 Part 7 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

 Penned November 13,2023

ਹਾਂਜੀ ਦੋਸਤੋ ਦਿਵਾਲੀ ਮਨਾ  ਲਈ। ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੂਰੀਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਖ਼ਾਸੀ ਧੂਮ ਧਾਮ ਨਾਲ ਮਨਾਈ।  ਮੈਂ ਵੀਡੀਓ ਦੇਖੀਆਂ ਬੜੇ ਅਨਾਰ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸੀ।

ਸਾਡੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਚ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਅਨਾਰ  ਓਨੇ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ, ਜਿੰਨੇ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਨਾਰ। ਬਚਪਨ ਦੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਸੀ।  ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਲਾਲਾ ਜੀ ਅਨਾਰ ਦਿਓ - ਕਹਿੰਦਾ ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਕੇ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲਾ। 

ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਮੇਂ ਇਹ ਦੋ event ਸਨ ਜੋ ਅਸੀਂ classmates  ਜਾ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕਠੇ ਵੇਖਦੇ ਸੀ।

1.  ਸ਼ੌਂਕੀ ਯਾਦਗਾਰੀ ਮੇਲਾ  Mela on the name of Amar Singh Shaunki ji

2.   ਹਰਭਜਨ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਟੂਰਨਾਂਮੈਂਟ  Soccer competition on the name of Principal Harbhajan  Singh ji

ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੇ college ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਕੰਧ ਸਾਂਝੀ ਹੈ ,ਬਸ ਉਸੇ ਕੰਧ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਮੇਲਾ ਵੇਖਿਆ। ਉਸੇ ਕੰਧ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਬੈਠੋ ਤਾਂ ਫੁੱਟਬਾਲ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਕੁਝ ਉਸ ਗਰਾਉਂਡ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ college ਸਟੇਡੀਅਮ ਦੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਚ ਬੈਠ ਕੇ ਵੇਖਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ।

ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਚ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਫੁੱਟਬਾਲ ਦੇ ਮੈਚ ਜੋ ਵੇਖਣੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ।

ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਸਕੂਲ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਮੇਂ  ਹੀ  ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਪਿੰਡ ਕਿਹੜੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਕੇ ਫਲਾਣਾ ਦੋਸਤ ਬਘੋਰੇ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ , ਫਲਾਣਾ ਮਨੋਲੀਆਂ ,ਨੰਗਲ ,ਗੋਂਦਪੁਰ ,ਬਾਹੋਵਾਲ , ਭੂਨੋ ,ਬੰਬੇਲੀ, ਬਿਲਾਸਪੁਰ , ਲੈਲੀ , ਚੱਬੇਵਾਲ ,ਬਿਜਰਾਵਰ (ਬਿਜਰੌਰ  ਵੀ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ) ਸੜਕ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸਾਡੇ ਵਾਲੇ  ਗੋਹਗੜੋੰ , ਚੰਦੇਲੀ ,ਕੈਂਡੋਵਾਲ ,ਘੁਮਿਆਲਾ, ਖਾਨਪੁਰ ,ਰਾਮਪੁਰ ਝੰਜੋਵਾਲ, ਮੈਲੀ , ਨੂਰਪੁਰ ,ਕਹਾਰਪੁਰ ,ਹੱਲੂਵਾਲ , ਹਵੇਲੀ। 

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਟੂਟੋਮਜਾਰਾ , ਸੈਲਾ (My favorite ), ਮੁੱਗੋਵਾਲ ,ਮੇਘੋਵਾਲ ,ਦਦਿਆਲ , ਜੀਵਨਪੁਰ , ਭਾਰਤਪੁਰ , ਬੱਠਲਾਂ ,ਕੁਕੜਾਂ ,ਬੀੜ੍ਹਾਂ , ਡਾਂਸੀਵਾਲ ,ਗੁਜ਼ਰਪੁਰ, ਸਕਰੂਲੀ ,ਪਾਲਦੀ ,ਗਨੇਸ਼ਪੁਰ।

ਕਿਉਂ ਜੋ ਹੋ ਗਈ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਸੈਰ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਤਾਂ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਘੁੰਮ ਲਈਦੇ ਸੀ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਹੀ।

ਮੈਂ ਤੇ ਜਗਰੂਪ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੇਘੋਵਾਲ ਪੇਪਰ ਲਿਖਣ ਗਏ ਜੀਵਨਪੁਰ ਮਾਸੀ ਦੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।  ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਆਹ ਜਿਹੜੇ ਨੀਲੀ ਸਿਆਹੀ ਨਾਲ ਹੱਥ ਲਬੇੜੇ ਨੇ ਧੋ ਲਵੋ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਵੋ। ਫੇਰ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਕਰ ਲਵੋ ਥੱਕ ਗਏ ਹੋਵੋਗੇ ਸਾਈਕਲ ਚਲਾ ਚਲਾ ਕੇ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ 10-12 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੋਵੇਗਾ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਇਦ ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਚ Road safe ਹੀ ਸਨ। ਇਹ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਸੜਕ ਤੇ traffic ਘੱਟ ਸੀ। ਪਰ ਆਹ ਜੀਪਾਂ ਤੇ ਹਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿਰਫਿਰੇ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਉਦੋਂ।  Road  Safety ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਸਿਰਫਿਰੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਜਿਹੜੇ ਨਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਨਾ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦਾ।  ਪਰ ਉਸ ਵਕਤ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ , ਕੋਈ ਡਰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਕੇ ਸੜਕ ਤੇ  ਬੱਚੇ ਸਾਈਕਲ ਚਲਾ ਰਹੇ ਹਨ।

ਤਿਉਹਾਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਟੋਲੀਆਂ ਬਣਾ ਬਣਾ ਕੇ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਮੌਜਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ। 

ਚਲੋ ਅੱਜ ਲਈ ਏਨਾ ਠੀਕ ਹੈ ,ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੰਬਾ ਲਿਖਿਆ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਵੀ ਸਮਾਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਫੇਰ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ part  8

Part 8 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

--  Penned Monday November 20,2023


I think I must go to college now "Khalsa College Mahilpur"

ਉਹ ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀਆਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਹ ਕਾਲਜ। ਖ਼ਾਲਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਵੈਸੇ ਸ਼ੁੱਧ ਹੁੰਦਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟ ਨਾ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇ। 

ਬਸ ਬਿਲਕੁਲ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਾ ਕਾਲਜ ਸੀ ਉਸ ਵਕਤ ,ਹੁਣ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ।  

 ਸਾਡੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸਾਹਿਬ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹੋ Tuition ਤੇ ਖਰਚਾ ਨਾ ਕਰਿਓ। 

 ਅਸੀਂ ਕਲਾਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਹਲੇ ਸਮੇਂ  Garden ਜਾ staff room ਚ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। 

 ਜੇ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਆ ਕੇ ਮਿਲ ਸਕਦੇ ਹੋ ,ਜੋ ਪੁੱਛਣਾ ਹੋਵੇ ਬਿਨਾ ਝਿਜਕ ਪੁੱਛ ਸਕਦੇ ਹੋ। 

 ਪਰ ਯਾਰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣ ਗਈ। ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸਾਹਿਬ

 ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਮਰੀਕ ਦੇ ਕੰਨ ਜਿੰਨੇ ਖਿੱਚ ਸਕਦੇ ਹੋ ਖਿੱਚਦੇ ਰਹਿਣਾ।  

 ਚਲੋ Home work ਨਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕੰਨ ਖਿੱਚੇ ਜਾਣ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ।   

 ਹੁਣ ਇਸ਼ਕ ਮਜਾਜੀ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦਾ ਯਾਰ। ਇੱਕ ਤਾਂ ਪਹਿਲੋਂ ਹੀ notice ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਜੇ ਕਾਕਾ ਜੀ 

 ਸਾਇੰਸ ਪੜ੍ਹਨੀ ਇਸ਼ਕ ਮਜਾਜੀ ਭੁੱਲ ਜਾਵੋ ਜਾ ਫਿਰ subject ਬਦਲ ਲਵੋ ਹੁਣੇ ਹੀ।  

 ਹਾਏ ਮੈਂ ਤਾਂ subject ਵੀ ਬਦਲਣੇ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਮਜਾਜੀ ਵੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। 

   ਵਾਰ ਵਾਰ ਨੋਟਿਸ ਮਿਲਣ ਇਹ ਦੋਨੋਂ ਗੱਲਾਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ। 

  ਇੱਕ ਦਿਨ ਤਾਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਚਾਕ ਚਲਾ ਕੇ ਮਾਰਿਆ ਮੇਰੇ ਨੱਕ ਤੇ ਤੇ ਬੁਲੰਦ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ 

 ਕਿਹਾ "ਅਮਰੀਕ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ, ਕਾਕਾ ਜਿਹੜੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵੱਲ ਨਿਗ੍ਹਾ ਟਿਕਾਈ ਹੈ ਨਾ ਤੇਰੀ 

 ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਹਨੇਰਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।   ਆਹ ਕਾਲਾ ਬਲੈਕਬੋਰਡ ਤੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਰੋਸ਼ਨ ਕਰ ਸਕਦਾ 

 ਨਿਗ੍ਹਾ ਇੱਥੇ ਗੱਡ ਕੇ ਰੱਖੇਂਗਾ ਤਾਂ ਭਲਾ ਹੀ ਹੋਊ।  

 ਮੈਂ ਵੀ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਰੰਘਰੂਟ ਵਾਂਗ ਬੁਲੰਦ ਆਵਾਜ਼ ਚ ਕਿਹਾ "Yes Sir " 

 ਸ਼ੁਰੂ ਸ਼ੁਰੂ ਚ ਮੈਂ ਤੇ ਬਾਪੂ ਇੱਕੋ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਬਾਪੂ ਪਹਿਲੋਂ free ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਤੇ 

 ਸਾਡਾ  ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਚੱਲਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ। ਜ

 ਦੋ ਦਿਨ  ਮੈਂ ਪਹਿਲੋਂ free  ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੇਰ ਨਾਲ free ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ।  

 ਫਿਰ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਸਾਈਕਲ ਲੈ ਕੇ ਦਿੱਤਾ।  ਚਲਾਉਣਾ ਤਾਂ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਸੀ ਬਾਪੂ ਦਾ ਸਾਈਕਲ ਚੁਰਾ     ਚੁਰਾ ਕੇ।  ਏਨਾ ਕੁ ਠੀਕ ਹੈ ਨਾ ਅੱਜ ਲਈ।  ਮੈਂ ਤਾਂ ਲਿਖੀ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਬਹੁਤ busy ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।  ਰੋਟੀ ਵੀ ਪੂਣੀ ਬਣਾ  ਕੇ ਖਾਂਦੇ ਹੋਣੇ।  ਹਾਂ ਕੈਨੇਡਾ ਚ ਸਮੇਂ ਦੀ ਘਾਟ ਛੁਪਾਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ    Veggie Roll order ਕੀਤਾ ਸੀ।  ਖਾਣਾ ਜੋ  drive ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦਾ।  ਝੱਲੇ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਦੇ ਰੋਟੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਜੋਗਾ ਹੀ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ।  ਪਗਲੇ ਕਹੀਂ ਕੇ। 

Part 9 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

----- Penned Sunday December 03,2023

I missed last Monday because I was lost in thoughts and poetry.  In  this section I want to write on my unique methods of completing my studies.

college grade  11,12 ਤੋਂ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਰੱਟਾ ਲਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ  ਸੀ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਮਝ ਨਾ ਲੱਗੇ ਕਿਤਾਬ ਚ ਲਿਖਿਆ ਕੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਸਵਾਲ ਸਵਾਲ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਇਹਨਾਂ ਸਵਾਲਾਂ  ਦੇ ਜਵਾਬ ਲੱਭਣ ਲਈ ਆਪਣੀ pocket money ਖਰਚ ਲਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ। 

ਉਦਾਹਰਣ   ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ   ਜੇਕਰ diode  ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਿਆ  diode  ਖਰੀਦਣ  ਚਲੇ ਜਾਣਾ ,ਜੇਕਰ  PNP ਤੇ NPN  transistor ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਉਹ ਖਰੀਦਣ ਚਲੇ ਜਾਣਾ। ਜਦ ਤੱਕ ਉਹ component ਖ਼ੁਦ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਕੇ ਵੇਖ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਚੈਨ  ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਸੀ।  ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਲਾਸ ਚ Transformer ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਕਿ step down transformer ਹੈ।  ਇਸ ਵਿੱਚ  primary  turns ਏਨੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਤੇ secondary turn ਓਨੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਤੇ ratio ਇਹ ਹੁੰਦੀ।   ਮੈਂ tape recorder repair shop  ਤੇ ਗਿਆ ਤੇ  ਉਸ ਰਾਤ transformer ਦੀਆਂ turns ਗਿਣਦਾ  ਰਿਹਾ।  ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਨੂੰ transformer ਦੀ core ਕੱਢਣ ਬਾਰੇ ਪੂਰਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਲੋਹੇ ਵਾਲੀ ਆਰੀ ਨਾਲ ਕੱਟ ਦਿੱਤੀ ਸੀ  - laugh out loud

Transformer core design ਬਾਰੇ ਸਾਇੰਸ ਦੀ  ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਵਾਲੀ ਕਲਾਸ ਚ ਪੜ੍ਹਨਾ ਸੀ। 

ਜਦੋਂ ਇਮਤਿਹਾਨ ਲਾਗੇ ਹੁੰਦੇ ਤੇ ਪੂਰੀ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। 

ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਖਦਾ ਸੀ - Focus ਅਮਰੀਕ Focus । ਹੁਣ Knowledge ਲਈ ਬਾਅਦ ਚ ਪੜ੍ਹਦਾ ਰਹੀਂ। ਪੇਪਰ ਚ ਪਾਸ ਕਿਵੇਂ ਹੋਣਾ।  ਅੱਛਾ ਜੀ ਆਹ chapter  45 page  ਦਾ, ਪੇਪਰ ਚ ਆਉਂਣਾ 5 ਨੰਬਰ ਦਾ।  ਮਾਰ staple 45 ਪੰਨਿਆਂ ਨੂੰ।All that I do not want to prepare was stapled so when I turn page I turn 45 pages.

I focused on the pages that I selected to read completely. 

ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨੀ 60 ਨੰਬਰ ਦੀ ਪਰ 55 ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਆਉਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਕਿਸੇ ਹਾਲ ਵੀ। 

ਵੇਖਿਆ ਕਿੱਡਾ risk taker ਹੈ ਯਾਰ ਸਾਡਾ  ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ? -lol 

ਸਾਡੇ professor ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਸਨ, ਜਿੰਨੇ ਮਰਜ਼ੀ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛੇ ਨਾ ਅੱਕਦੇ ,ਨਾ ਡਾਂਟਦੇ।  ਸਾਡੇ chemistry ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਤਾਂ ਜੇ ਸੋਡੀਅਮ ਹਾਈਡਰੋ ਆਕਸਾਈਡ ਪੜ੍ਹਾ  ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ  ਤਾਂ ਪਹਿਲਾ ਦੱਸਦੇ ਸੋਡੀਅਮ ਕੀ ਹੈ ,ਇਸ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰੋਪੇਰਟੀਜ਼ ਕੀ  ਹਨ , ਕਿਵੇਂ ਬਣਦਾ ਸੋਡੀਅਮ ਤੋਂ ਸੋਡੀਅਮ ਹਾਈਡਰੋ ਆਕਸਾਈਡ। ਇਹ ਕੰਮ ਕਿਥੇ ਆਉਂਦਾ ,ਫਿਰ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਕਲਾਸ ਉੱਥੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ  ਦੱਸਦੇ   N /10  NaOH  ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਈਦਾ।   Titration ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ  ਕਿਸੇ  Acid  ਨਾਲ। Acid solution ਦੀ Normality ਕਿਵੇਂ ਲੱਭਣੀ।  ਜਦੋਂ  ਸਾਡੀ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਕਲਾਸ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਉਸਤੋਂ ਤਾਂ ਦੋ ਘੰਟੇ ਪਹਿਲਾ college ਦੇ ਬਾਕੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਘਰ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹੁੰਦੇ।  Last  ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਸਾਇੰਸ ਸਟੂਡੈਂਟ ,ਲੈਬੋਰੇਟ੍ਰੀ ਆਸਿਸਟੈਂਟ  ਤੇ ਸਾਇੰਸ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ।  ਜਿਸ ਦਿਨ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਬਡਵਾਲ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ shop ਤੇ repair ਦਾ  ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।  ਪਤਾ ਹੈ  ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਿਵੇਂ ਹੋਈ ,ਉਮਰ ਚ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਹਾਣੀ ਹਨ। ਮੈਂ ਇੱਕ cassette ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਵਾਣੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ double cassette recorder ਹੁੰਦਾ ਸੀ।  ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜੀ cassette record ਕਰ ਦਿਓਗੇ ਜੀ , ਕਹਿੰਦੇ recorder ਦਾ pinch roller ਖਰਾਬ ਹੈ Cassette ਫਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।  ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਨਵਾਂ pinch roller ਹੈ। ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਹੈਗਾ ਕਰ ਦੇਵੇਂਗਾ replace ? ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜੀ ਜੇ ਮੌਕਾ ਦੇਵੋਗੇ ਜਰੂਰ replace ਕਰ ਦਿਆਂਗਾ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮੇਰੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਲੈਣਾ।  Tool provide ਕਰਕੇ ਮੌਕਾ ਦੇ ਦੇਣਾ ਪਹਿਲਾ step ਸੀ,  ਜਿੱਥੋਂ Tape recorder , rechargeable torch ਬਗੈਰਾ repair ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਕਹਿ ਲਵੋ ਸਿੱਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਕਿਓੰਕੇ ਪਹਿਲਾ ਸਿਰਫ Belt ,Pinch Roller ਜਾ transformer ਬਦਲਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ parts  ਲਿਆ ਕੇ Cassette Player assemble ਕਰਨਾ ਵੀ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਸੀ। 

College ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਬੜੇ ਦਿਲਚਸਪ ਸਨ। ਕੋਈ ਨਾਲ ਬੈਠ  Physics, Mathematics ਦੇ ਸਵਾਲ ਹੱਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੱਦਦ ਕਰਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਕਹਿੰਦਾ ਅਮਰੀਕ ਯਾਰ love letter ਲਿਖਣਾ ਤੈਨੂੰ Poetry ਆਉਂਦੀ ਥੋੜਾ poetic ਜਿਹਾ ਬਣਵਾ ਦੇ।   ਮੈਂ ਆਖਦਾ ਅੱਛਾ ਦੱਸ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ Poetry ਆਪੇ ਲੱਭ ਲਵਾਂਗਾ ਕਿਹੜੀ ਢੁਕਦੀ। ਆਪ ਤਾਂ ਅਜੇ ਦੋ ਚਾਰ ਲਾਈਨਾਂ ਦੀ ਤੁਕਬੰਦੀ ਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। 

ਗ਼ਜ਼ਲ ਸਿਖਾਉਣ ਵਾਲੀ ਮਿਲੀ ਨਹੀਂ ਜੀ ਕੋਈ। ਹੁਣ ਇੱਥੋਂ fast forward forward ਕਰਦਾ ਤੇ ਮਦਰਾਸ ਦਾ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਕੇ ਆਉਣਾ। ਉਦੋਂ ਨਾਮ ਮਦਰਾਸ ਹੀ ਸੀ ,ਚੇਨਈ ਤਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। 

ਹੁਣ ਮਦਰਾਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਕਿੱਥੋਂ ਜੁੜ ਗਈ ?? ਬਡਵਾਲ ਸਾਹਿਬ ਜਿਥੇ repair ਸਿੱਖਦਾ ਸੀ ਪੇਪਰ ਪੜ੍ਹਨ ਦੇ ਬੜ੍ਹੇ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸਨ। Front page ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ  ,advertisement, ਕਵਿਤਾ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸਭ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਨ।  

ਮੈਂ  deck (Cassette Player ) repair ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ,ਪੇਪਰ ਦਾ ਪੰਨਾ ਦੇ ਕੇ ਕਹਿੰਦੇ parts ਇਸ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈ ,ਕਈ ਵਾਰੀ ਛੋਟੇ spring ਗੁਆਚ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।  ਡੈੱਕ ਠੀਕ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਈ "Merchant Navy Radio Officer Course"  - Indian Institute of Marine electronics Kodambakkam,  Kodambakkam is a business and residential neighborhood in Central Chennai, Tamil Nadu, India. The neighborhood is served by Kodambakkam railway station of the Chennai Suburban Railway Network .

Why is Kodambakkam famous?

Kodambakkam has a high concentration of film studios and has been known for its status as the hub of the Tamil film industry

ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਬਾਪੂ ਨੇ ਫ਼ੀਸ ਦੇ ਦਿੱਤੀ , Correspondence Course ਸੀ ਬਸ ਛੇ ਮਹੀਨੇ practical training  ਲਈ ਮਦਰਾਸ ਜਾਣਾ ਸੀ।  ਲੁਧਿਆਣੇ ਤੋਂ ਦਿੱਲੀ ਦੀ train ਪਕੜੀ ,ਬਾਪੂ  ਕਹਿੰਦਾ ਆਪਣੇ ਜੀਜਾ ਜੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾ ਇੱਕਲੇ ਨਾ ਜਾਹ। ਤੈਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਮੁੜ ਆਉਣਗੇ। ਚੱਲ ਇਸਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੀ ਮੇਰਾ ਪੱਕਾ ਆੜੀ। ਲੱਗਭਗ Music ਵੀ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ , ਇੱਕਠੇ ਫੁੱਟਵਾਲ ਖੇਡਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ sweet shop ਤੇ ਮੱਦਦ ਲਈ ਵੀ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤਿਓਹਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ  ਤੇ। 

ਅਸੀਂ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਐਕਸਪ੍ਰੈੱਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਏ।  ਬੜਾ ਲੰਬਾ ਸਫ਼ਰ ਸੀ ,ਯਾਤਰੀ ਉੱਤਰਦੇ ਗਏ ਚੜ੍ਹਦੇ ਗਏ। ਸਾਡੇ Sleeper class ਵਾਲੇ ਡੱਬੇ ਚ ਜਿੰਨੇ ਆਏ ਤੇ ਉੱਤਰੇ ਸਭ ਨਾਲ ਖੂਬ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰੀਆਂ।  ਭਾਜੀ ਮਜ਼ਾਕ ਵੀ ਖੂਬ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸਨ ਕਾਫੀ ਹਾਸਾ ਚੱਲਦਾ  ਰਿਹਾ।   ਉਦੋਂ diary ਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਸਭ ਕੁਝ ਪਰ ਕਿਤੇ ਗੁੰਮ  ਹੋ ਗਈ Move ਹੀ ਬਾਹਲਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਮੈਨੂੰ, ਕਦੇ  ਚੁੰਨੀ ਵਡਾਲਾ ਸਿੰਘ ,ਕਦੇ ਮੋਹਾਲੀ ,ਕਦੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ।  

ਇਹ ਚਾਰਟ internet ਤੋਂ ਕੱਢਿਆ exactly ਹੀ route ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਆਪਾਂ ਲਿਆ ਸੀ। 

1. CHENNAI CENTRAL   0 KM

2. VIJAYAWADA JN 431

3. KHAMMAM   530

4. WARANGAL  638

5. BALHARSHAH  880

6. NAGPUR   1091

7. ITARSI JN    1388

8. BHOPAL JN  1487

9. V LAKSHMIBAI JHANSI 1778 

10. Gwalior 1875 Km 

11. AGRA CANTT  1993

12. H NIZAMUDDIN 2180

13. NEW DELHI 2188

ਮਦਰਾਸ ਉੱਤਰਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਆਟੋ ਵਾਲੇ ਨੇ ਆ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ 

ਨੀਂਗਲ ਏਂਗਾ ਪੋਕੀਰਾਏ ?

Nee engay pokiraai?  to Younger

Neengal engay pokereergal to  elders 


 ਦੇਖੋ ਏਨੀ  Tamil ਤਾਂ ਸਿੱਖ ਹੀ ਲਈ। 

 ਆਪੜੀਆ ਕਮਲ ਹਸਨ ਜੀ ਨੇ ਸਿੱਖਾ ਦਿੱਤਾ  

TV  serial ਵਾਂਗੂ ਇਥੇ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ - ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਹਫ਼ਤੇ 

Part 10 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

Penned Monday December 11,2023

ਹਾਂਜੀ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਮਦਰਾਸ। ਬੱਸਾਂ ਤੇ ਤਾਮਿਲ ਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਨੰਬਰ 123 ਫਾਰਮੈਟ ਵਿਚ ਹੀ ਸੀ ਤੇ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੇ route map ਸੀ। ਅਸੀਂ ਆਟੋ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਬਸ ਲੈਕੇ ਗਏ।  ਖਰਚਾ ਵੀ ਤੇ ਬਚਾਉਣਾ ਸੀ। ਭਾਜੀ ਇੱਕ ਰਾਤ ਰੁਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਪੰਜਾਬ ਆ ਗਏ।  ਹੁਣ ਹੋਸਟਲ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਾ। 

ਇਹ University ਹੋਸਟਲ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ,ਇਹ trade ਸਕੂਲ ਦਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਹੋਸਟਲ ਸੀ ground  floor ਤੇ ਸਕੂਲ ਸੀ grade 6  ਤੱਕ ਹੋਵੇਗਾ। ਸਕੂਲ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਸਟਲ ਦੀ ਰਸੋਈ। ਉਪਰ ਦੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੇ ਸਾਡਾ ਹੋਸਟਲ।  ਦੋ ਤਿੰਨ  ਵਡੇ ਖੁਲੇ ਕਮਰੇ  ,ਇੱਕ locker room ਤੇ ਛੱਤ ਤੇ ਖੁੱਲੀ ਥਾਂ  ਜਿਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਸ ਪਾਸ ਦਾ ਇਲਾਕਾ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।  ਸੌਂਣ   ਲਈ  ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ  ਚਟਾਈ ਜਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਛਾਉਣਾ ਮੇਰੇ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ  ਉੱਥੇ  ਆਮ ਕਰਕੇ  ਜ਼ਮੀਨ  ਤੇ ਸੌਣਾ ਤੇ ਕੇਲੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਤੇ ਬਿਨਾ ਚਮਚ ਖਾਣਾ ਇਹ  ਸਿਹਤ ਲਈ  ਚੰਗਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ।  ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕੇਲੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਤੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦਾ ਕੁਦਰਤੀ ਸਵਾਦ ਅਲੱਗ ਹੀ  ਹੁੰਦਾ।  ਹੋਸਟਲ ਦਾ ਖਾਣਾ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਠੀਕ ਠਾਕ ਲੱਗਿਆ। ਮੇਰਾ ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਦੋਸਤ ਬੀਨੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੋਟਲ ਤੇ ਖਾਣਾ try ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ।   ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਹੋਟਲ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਧਾ। ਉਸਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਹੋਸਟਲ ਦੇ ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਮਦਰਾਸ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਠੀਕ ਸੀ। ਖੈਰ ਹੋਸਟਲ ਦਾ ਖਾਣਾ ਠੀਕ ਸੀ ਪਰ  ਇਡਲੀ ,ਡੋਸਾ ,ਸਾਂਬਰ ,ਉਤਪਮ  ਦੀ  specialty  ਤਾਂ ਹੋਟਲ ਦੇ ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। 

ਉਥੇ  10-12 ਜਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਵਾਪਸ ਪੰਜਾਬ ਆਉਣ ਤੇ ਪਹਿਲਾ ਪਹਿਲਾ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਪੱਤਰ ਲਿਖਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ ਪਰ  ਹੁਣ ਕਾਫੀ ਸਮਾਂ  ਬੀਤ ਗਿਆ ਇਸ chapter ਨੂੰ ਇਸ ਕਰਕੇ  ਨਾਮ ਓਮ ਤੇ ਬੀਨੂ ਦਾ ਹੀ ਯਾਦ ਹੈ। ਬੀਨੂ ਮੈਨੂੰ ਐਤਵਾਰ ਗੁਰਦੁਵਾਰੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਲੰਗਰ ਦਾ ਖਾਣਾ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਲੱਗਦਾ।

ਕਈ ਵਾਰੀ ਬੱਸ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ  ਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਪੈਦਲ ਹੀ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਸੀ। ਰਸਤੇ ਚ ਨਾਰੀਅਲ ਵਾਲੇ ਕੋਲ ਰੁਕ ਕੇ ਨਾਰੀਅਲ ਪਾਣੀ ਪੀਂਦੇ ਤੇ।  Marina Beach ਵੀ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਹੀ ਦਿਖਾਇਆ ਸੀ।

ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਸੀ।  ਏਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੁੰਦਰ ਏਡੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ। 

ਬੀਨੂ ਵਾਲ ਕਟਵਾਉਣ ਵੀ  ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਜਾਂਦਾ। ਉਸਦਾ hair dresser ਮੇਰੀ ਭਰਵੀਂ ਖੁੱਲੀ ਦਾੜੀ ਤੇ spray ਮਾਰ ਕੇ ਕੰਘੀ ਕਰਕੇ ਆਖਦਾ looks good .

ਉੱਥੇ  ਇੱਕ ਹੋਲੀ  ਮਨਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਵੀ ਮਿਲਿਆ। ਦੋਸਤ  ਕਹਿੰਦੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਮੁਤਾਬਿਕ ਭੋਲੇ ਨਾਥ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਵੀ try ਕਰ  ਖੈਰ ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਮੁੰਡੇ ਸਨ ਜਿਆਦਾ ਤੇ ਕਾਜੁ ਬਦਾਮ  grind ਕਰਕੇ ਪਾਏ ਹੋਏ  ਸਨ। ਓਨਾ strong ਨਹੀਂ ਸੀ, ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਨੱਚਦੇ ਰਹੇ ਰੰਗ ਸੁੱਟਦੇ ਰਹੇ ਜੋ ਵੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਸਾਡੇ ਝੁੰਡ ਵਿੱਚ।  ਚਾਰ ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮੈਂ course ਵਿੱਚੋਂ ਛੱਡ ਵਾਪਸ  ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ।  ਦੋ ਕਾਰਨ ਸਨ ਇੱਕ ਤੇ ਖਰਚਾ ਬਹੁਤ ਸੀ। ਦੂਜਾ ਜਿਹੜਾ course ਮੈਂ ਲੈ ਬੈਠਾ ਸੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਮੋਰਸ ਕੋਡ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਰਫਤਾਰ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ । ਇਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। 

ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ  ਟ੍ਰੇਨ ਚੜਾਉਣ ਆਏ। ਚਾਰ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਾਫੀ ਸਾਂਝ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਥੋੜਾ ਉਦਾਸ ਸਨ ਮੇਰੇ ਫੈਸਲੇ ਤੋਂ। 

ਪਰ ਮੈਂ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਹੁਣ ਕੋਈ ਨੌਕਰੀ ਲੱਭਾਂਗਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਖੁਦ ਬਣਾਵਾਂਗਾ। 

ਇਸੇ ਸੰਕਲਪ ਨਾਲ ਮੈਂ ਘਰ ਵਾਪਸੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਬਾਅਦ ਹੀ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਇੰਟਰਵਿਊ। ਕੁਝ ਦਿਨ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਰੁਕਿਆ। ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਇੰਟਰਵਿਊ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦੀ ਤੇ last ਬੱਸ ਮਿਸ ਹੋ ਜਾਣ  ਤੇ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੇ ਹੀ ਸੌਣਾ ਪੈਂਦਾ।  ਮੋਹਾਲੀ ਦਾ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਬਹੁਤ ਬਾਹਰ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।  ਕਈ ਵਾਰ ਸਰਹਿੰਦ ਵਲੋਂ ਮੋਹਾਲੀ ਤੱਕ ਬੱਸ ਮਿਲ ਜਾਣੀ ਤੇ ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਬੱਸ ਘੱਟ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਸੀ। ਕਾਫ਼ੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੁੰਨੀ ਵਡਾਲਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਮਿਲਕ ਪਲਾਂਟ "ਮਧਾਣੀ " ਵਿਚ lab assistant ਦੀ ਜੋਬ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ 2000 ਰੁਪਏ ਮਹੀਨਾ। ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਕਹਿੰਦਾ  ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ  ਦੀ ਕਿਸੇ ਕੰਪਨੀ ਚ ਕਲਰਕ ਲਗਵਾ ਦਿੰਦਾ 3000 ਰੁਪਏ ਮਹੀਨਾ ਚ।  ਪਰ ਮੈਂ ਕਲਰਕ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਦੂਜਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਉਥੇ growth ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ। 

ਅੱਜ ਸੋਮਵਾਰ ਦੇ ਪਹਲੇ ਘੰਟੇ ਤੇ ਹੀ publish ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। Achievement ਹੈ ਇਹ ਵੀ ਵੈਸੇ ਹਫ਼ਤਾਵਾਰ ਲਿਖਣਾ ਜਾ ਕੋਈ ਨਾਟਕ ਫਿਲਮ ਦੀ ਕੜੀ ਪੁਬਲਿਸ਼ ਕਰਨਾ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ। ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਹੀ ਸੌਖਾ ਲੱਗਦਾ। ਸਮਾਂ ਕੱਢਣਾ ਪੈਂਦਾ ਕੁਝ ਸੋਚਣਾ ਪੈਂਦਾ। ਉਹਨਾਂ ਸਭਨਾ ਨੂੰ ਸਲਾਮ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਚ ਮਿਹਨਤ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੌਂਸਲੇ ਆਪਾ ਵੀ ਤੁਰੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। 

Part 11 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

Penned Monday December 18,2023

ਮਧਾਣੀ ਮਿਲਕਫੂਡ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਲਿਮਟਡ ਪਲਾਂਟ ਚ ਪਹਿਲੀ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲੀ 2000 ਰੁਪਏ ਮਹੀਨੇ Food Lab Assistant  । ਇਹ ਪਲਾਂਟ ਚੁੰਨੀ ਕਲਾਂ ਵਡਾਲੀ ਆਲਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਲਾਗੇ ਖੇਤਾਂ ਚ ਬਣਿਆ ਹੈ। ਮਿਲਕ ਹੈਂਡਲਿੰਗ ਕੈਪਾਸਿਟੀ (ਯਾਨੀ ਸਮਰੱਥਾ ) ਸ਼ਾਇਦ 5000 ਕੁ ਲੀਟਰ ਜਾ ਘੱਟ ਹੋਵੇਗੀ।  Indigenous dairy products ਬਣਦੇ ਸੀ। 

ਪਲਾਂਟ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਕਮਰਾ ਸੀ। ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਬੰਦੋਬਸਤ ਸੀ। ਢਾਬਾ ਚੁੰਨੀ ਕਲਾਂ ਅਤੇ ਵਡਾਲੀ ਆਲਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਜਿਹੇ ਸੀ।  ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਖਾਣਾ ਖਾਣ  ਉੱਧਰ  ਜਾਈਦਾ ਸੀ ,ਜਿਆਦਾਤਰ ਖਾਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪ  ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਸੀ। ਬਾਕੀ ਭਾਈ ਦੁੱਧ ਦਾ ਕਾਰਖਾਨਾ ਸੀ ਬਥੇਰਾ ਕੁਝ ਸੀ ਖਾਣ  ਨੂੰ।   milk cake, Yoghurt ਤੇ Kewra  ਲੱਸੀ।  ਨਹੀਂ ਜੀ ਸਭ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਣਾ ਮੇਰਾ Manager ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ਮੇਰੇ ਪੋਸਟ।

ਸਾਡਾ Manager ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਹੈ , ਵਧੀਆ Training ਦਿੱਤੀ। ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਵੀ ਸਿਖਾਇਆ ਤੇ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਵੀ।  ਅਜੇ ਵੀ ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਗੱਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।  Job ਤਾਂ ਚੰਗੀ ਸੀ ਛੇ ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਚ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ job ਛੱਡ ਕੇ ਪਿੰਡ ਚਲਾ ਗਿਆ। 

ਪਰ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ  ਲਾਗੇ job ਲੱਭਣ ਲੱਗਾ।  ਫਿਰ ਦੂਜੀ job ਮਿਲੀ MILKTIME (Milk Specialties Ltd ) ਇਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਮਿਲਕਪਲਾਂਟ ਸੀ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਲੱਖ ਲੀਟਰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੁੱਧ process ਕਰਦਾ ਸੀ।  

ਮੁੱਖ products ਸਨ  Skim Milk Powder, Whole Milk Powder , Dairy Whitener, Butter , Desi Ghee, Paneer , Flavored Milk  6-8 varieties , Ice  cream ਹੂੰ।  We make the original Indian Cassata Ice Cream, Sunday Ice cream, ButterScotch, Vanilla, Tuttie Fruitee and Pistachio.

Food Testing Lab ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਇਹ ਫਾਇਦਾ ਹੈ ਜੋ ਚਾਹੇ ਖਾ ਲਵੋ ਤੇ ਕਹਿ ਦਿਓ ਉਹ ਜੀ Sample ਚੈੱਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ -lol 

MilkTime ਦੀ ਟੀਮ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸੀ। ਸਾਡਾ  laboratory ਦਾ ਸਟਾਫ਼ ਹੀ 15-20 ਜਣਿਆ ਦਾ ਸੀ। 

ਇਥੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਸੂਬਿਆਂ ਤੋਂ ਆਏ Professionals ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। laboratory ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ Production, Engineering, Computer ਅਤੇ Accounting, Purchase ਅਤੇ Marketing    ਵਿਭਾਗ ਨਾਲ ਵੀ ਨੇੜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਮਿਲਿਆ।   Technical meeting ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਵਿਭਾਗ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੱਸਿਆ ਤੇ ਜਦੋਂ ਗੱਲਬਾਤ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਵਿਭਾਗ ਦੇ role ਅਤੇ ਯੋਗਦਾਨ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਸੀ। 

ਇੱਥੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ lab Assistant ਤੋਂ ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ। 

ਫ਼ਿਰ junior Chemist, ਫਿਰ Chemist, ਫਿਰ AGMARK Chemist (compliance monitoring) ਤੇ ਫਾਈਨਲ ਜੋਬ Quality Assurance Executive.

ਇਥੇ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਤਾਂ ਅਕਸਰ ਲੱਗਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।   ਓਦੋਂ ਅਜੇ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ।  ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਚੱਲੋ  ਭਾਰਤ ਦੀ ਸੈਰ Milk Time ਦੇ travelling Allowance ਤੇ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।  ਹੋਰ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ। 

Hyderabad, Bhopal, Jodhpur, Nagpur ਇਹ trip ਮੈਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਯਾਦ ਨੇ।  ਬਹੁਤੀ ਵਾਰੀ General Manager ਜੀ ਤੋਂ Request ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਵਾਧੂ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਸੀ।   Hyderabad ਤਾਂ tour bus ਲੈ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੇਖਿਆ ਸੀ।  Ramo Ji Film City,Golconda Fort, Chaar Minar, Sudhakar Car Museum, Salar Jang Museum ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ।   ਕਲਕੱਤਾ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ  Milk Plant ਵਾਲੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਹੀ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਆਦਰ ਸਤਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ 2-3 ਦਿਨ ਉਥੇ ਹੀ ਰੁਕਿਆ  ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। MG Road ਦੇ ਲਾਗੇ ਕੱਚੀ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਰਤਨ ਵਿੱਚ ਚਾਹ ਦੀਆਂ ਚੁਸਕੀਆਂ ਭਰਨਾ ਬੜਾ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਸੀ।

 Howrah Bridge ਵੇਖਿਆ। ਨਾਨਾ ਪਾਟੇਕਰ ਦੇ ਕਹਿਣ ਵਾਂਗੂ Bus stand ਦੇਖਾ, Railway Station ਦੇਖਾ।   The tram system in Kolkata ਦੇਖਾ। 

Underground Metro Train ਦੇਖਾ।  ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਦੇਖਾ। The Howrah Bridge is a balanced cantilever bridge over the Hooghly River in West Bengal, India. 

ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵਾਂ ਹੁਣ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ?

ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀ ਸੈਰ ਤਾਂ ਕਰਵਾਈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਅਜੇ। 

36 ਸੈਕਟਰ ਦੇ ਪਾਰਕ ਤਾਂ ਅਕਸਰ ਆਉਣਾ  ਜਾਣਾ ਸੀ ਮੇਰਾ। ਸੁਖਨਾ Lake , Rose Garden, Pinjore Gardens, Shimla Kasauli  ਇੱਕ ਦੋ ਵਾਰ rock garden ਵੀ ਗਿਆ।  

ਹਫਤੇ ਚ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਜਰੂਰ ਦੇਖਣਾ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।  ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਨਾਲ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਸਾਥ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕਈ ਫ਼ਿਲਮ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਹੀ ਦੇਖਿਆ ਹੁਣੀਆਂ।  ਜਗਤ ,ਬਤਰਾ ,ਨੀਲਮ ,ਪਿਕਾਡਲੀ,ਕਿਰਨ ,ਨਿਰਮਾਣ।  ਜੇ ਕੋਈ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ comment ਚ ਲਿਖ ਦੇਣਾ। Sector 17 Deepak Radio ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੈਠ  ਕੇ ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਸੁਣਨਾ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ sound system ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ।  ਜਾਂ ਲੱਗੇ ਨਵੀਂ ਆਈ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਦੀ cassette ਖ਼ਰੀਦ ਕੇ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਉਦੋਂ 55 ਰੁਪਏ ਦੀ ਮਿਲਦੀ ਸੀ।  ਸ਼ਾਇਦ HMV ਦੀ cassette ਹੁੰਦੀ ਸੀ।  

ਉਥੇ ਅਕਸਰ ਇਕ ਹਿਮਾਚਲ ਦਾ ਬੰਦਾ ਬਾਂਸੁਰੀ ਵੇਚਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।  ਪਰਦੇਸੀ ਪਰਦੇਸੀ ਜਾਨਾ ਨਹੀਂ ਉਸੇ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ ਸੀ ਇਸ ਸ਼ਰਤ ਤੇ ਕੇ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਇੱਕ ਬਾਂਸੁਰੀ ਖ੍ਰੀਦੇਗਾ ਇੱਕ ਮੁਖੜੇ ਦੇ notes ਸਿਖਾਵਾਂਗਾ।  ਵੈਸੇ good deal ਸੀ। ਕੈਨੇਡਾ ਚ ਇਹੋ ਜਿਹੀ deal ਕਿੱਥੇ  ਮਿਲਦੀ ਯਾਰ। 

ਅੱਛਾ ਕੈਨੇਡਾ ਤੋਂ ਯਾਦ ਆਇਆ ਇਥੇ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਹੀ ਕੈਨੇਡਾ ਲਈ apply ਕੀਤਾ ਸੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ। ਇੱਕ ਕਿਸ਼ਤ ਹੋਰ ਲੱਗੇਗੀ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਸੋਮਵਾਰ ਬੱਸ ਦੇ ਗੇੜਿਆਂ ਬਾਰੇ Mahilpur - Chandigarh - Mahilpur. ਕੋਈ ਗਿਣਤੀ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਚੱਕਰ ਲਗਾਏ ਹੋਣੇ।   ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ ਵੀ ਉਸੇ ਦਿਨ ਦੱਸਾਂਗਾ। ਮਨੂੰ ਤੋਂ double check ਵੀ ਕਰਵਾਉਣਾ ਪੈਣਾ। 

ਐਵੇਂ ਬਾਅਦ ਚ ਕਹੇ ਇਹ ਤਾਂ ਪਰਸਨਲ ਸੀ ਸਾਡਾ। ਵਿਆਹ ਪਰਸਨਲ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ,ਫੇਰ ਸਾਰੇ YouTube ਤੇ ਕਿਉਂ  release ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ।  

Milk Time ਦੀ  ਸੱਤ ਅੱਠ ਸਾਲ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਚ Dera Bassi ਦੇ ਢੋਲੀ ਤੋਂ ਭੰਗੜਾ ਸਿੱਖਿਆ। ਉਥੇ ਹੀ ਟਿਵਾਣਾ ਜੀ ਤੋਂ Computer ਸਿੱਖਿਆ।ਉਹ ਸਾਨੂ ਸ਼ਿਮਲੇ ਵੀ ਲੈ ਕੇ ਗਏ ਸੀ, ਸਾਰੀ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਦਸਣੀ ਮੈਂ। ਉੱਥੇ ਹੀ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ Gym ਲਾਣਾ ਸਿੱਖਿਆ। Gym ਦੇ coach ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਹਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਥੇ ਹੀ ਹੋਣ ਦੋਨੋ ਭਰਾ। ਇੱਕ ਦਾ Gym ਸੀ ਦੂਜਾ Chicken Soup ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਬਣਾਉਂਦਾ ਸੀ।   ਦੋਨੋ ਭਰਾ ਜੀ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣਾ ਖੂਬ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ encourage ਕਰਦੇ ਸਨ। Coach ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹੱਥ Bench Vice ਵਰਗੇ ਸਨ।  ਪਰ ਉਹ ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਸਨ ਦਿਖਾਉਂਦੇ।  ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਪਹਿਲਵਾਨ ਦਿਮਾਗ ਤੋਂ ਗੁੱਸੇਖੋਰ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸ਼ਾਂਤ ਹੁੰਦਾ। ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਮਾੜੇ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਸੱਚਾ ਪਹਿਲਵਾਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਅਮਰੀਕ ਬੱਸ ਕਰ ਯਾਰ ਏਨਾ ਲੰਬਾ ਕਿਸ ਨੇ ਪੜ੍ਹਨਾ।  ਬੜੇ busy ਰਹਿੰਦੇ ਯਾਰ ਸਾਰੇ। ਚੰਗਾ ਦੋਸਤੋ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ part 12 ਵਿੱਚ  

Part 12 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

Penned Monday December 25,2023

ਹਾਂਜੀ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵੀ ਘੁੰਮ ਲਿਆ, India ਵੀ ਘੁੰਮ ਲਿਆ। ਹੁਣ ਵਿਆਹ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ।

ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ Love marriage ਕਰਵਾ ਕੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਲਾਗੇ ਹੀ set ਹੋ ਜਾਈਏ। 

ਮੁਹੱਬਤ ਵਾਲੇ star ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੁੰਦੇ ਰਹੇ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਪਿੰਡ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ job ਕਰਦਾ ਹੋਵੇ, ਉਹਦੀ ਦੀਪੇ ਭਾਜੀ ਵਾਂਗੂ ਪਿੰਡ ਚ ਬੜੀ ਚੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਆ। 

ਜਦੋਂ weekend ਤੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਗੇੜਾ ਮਾਰਨ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸੱਜਣ ਹੀ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਬਾਪੂ ਜੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੈਨੂੰ Teacher ਬਣਨ ਵਾਸਤੇ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ। ਜਦੋਂ Teacher ਨੂੰਹ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆਇਆ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਵਿਚੋਲੇ ਦੇ ਘਰ ਜਿਹੜਾ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਹੀ ਸੀ ਮਿਲੇ। ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ ਸਭ ਨੇ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾਈ। ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਪਰਵਾਰ ਮਿਲੇ ਤੇ ਸਾਦਾ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪਰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਵਿਆਹ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋਇਆ। ਅਸੀਂ ਸਵੇਰੇ 9 ਵਜੇ ਬਰਾਤ ਲੈ ਕੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸੀ। ਹੈਂ ਨਾ ਹੈਰਾਨੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ? ਸਵੇਰੇ 9 ਵਜੇ ਕਿਹੜੀ ਬਰਾਤ ਪਹੁੰਚਦੀ ਅੱਜ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਚ ??

ਵਿਆਹ ਦੇ clip ਮੈਂ ਪਹਿਲੋਂ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹਾਂ। ਲਾਵਾਂ ਵਾਲੀ ਵੀਡੀਓ ਅੱਜ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਦਿਆਂਗਾ।

Obviously ਵਿਆਹ ਤੋਂ 15 ਦਿਨ ਬਾਅਦ duty ਤੇ ਗਿਆ ਸੀ।   ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਰ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਪਿੰਡ ਤੇ ਸੋਮਵਾਰ ਪਹਿਲੀ ਬੱਸ ਸਵੇਰੇ 5 ਵਜੇ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਤੋਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਚੱਲਦੀ ਸੀ। 

ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ Bajaj Chetak ਤੇ  Suzuki Samurai ਵੀ ਖਰੀਦੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ Mahilpur Business ਖੋਲ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜੇ ਬੱਸ miss ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਹੀ ਲੋਈ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਮਾਰ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ 15 ਮਿੰਟ ਲੇਟ ਹੋਇਆ ਹੋਵਾਂਗਾ Duty ਤੇ ਰਿਪੋਟ ਕਰਨ ਲਈ ,ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ । 1999 ਤੋਂ 2005 ਤੱਕ ਹਰ ਹਫਤੇ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਸਫ਼ਰ ਬਿਨਾਂ ਨਾਗਾ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। 

ਜਦੋਂ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ Business ਖੋਲ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਕਾਫੀ ਵੱਧ ਗਿਆ ਸੀ । ਸ਼ੁਕਰਵਾਰ ਨੂੰ ਅੰਬਾਲੇ ਜਾ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਤੋਂ inverter ਜਾ Invertors ਦੇ parts ਦੋ bag ਭਰਕੇ। 

ਦੋਨੋ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਟੰਗ ਕੇ ਬੱਸ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ।  ਬੱਸਾਂ ਵੀ ਤਿੰਨ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਬਦਲਣੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਸਨ। 6AM -2 PM  ਦੀ duty ਕਰਕੇ 55 ਕਿਲੋ ਦਾ ਮੁੰਡਾ 120 ਕਿਲੋ ਵਜ਼ਨ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੁੱਕ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਸ਼ਾਮ 6 ਵਜੇ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਉਥੇ ਹੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। mobile ਫੋਨ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਲਏ ਸਨ ਸ਼ੁਰੂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ। ਜਦੋਂ shop ਦੀ sale ਠੀਕ ਠਾਕ  ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਏ  ਸਨ। ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ Inverter ਦੀ sale ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ Compensate ਕਰਨ ਲਈ Sound and DJ System ਵੀ ਨਾਲ add ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। 

ਸ਼ੁਰੂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ program ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਐਤਵਾਰ ਹੀ ਬੁਕ ਕਰਦੇ ਸੀ ਤਾਂ ਕੇ ਮੇਰੀ supervision ਵਿੱਚ ਚਲਾਉਣਾ ਸਿੱਖ ਲੈਣ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਰਕਰ ਹੋਰ join ਕਰ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਕੰਮ ਅਸਾਨ  ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੁਰਾਣੀ ਜਿਹੀ Extended Body ਮਹਿੰਦਰਾ ਜੀਪ ਤੇ DJ ਲੱਦ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪੈਂਦੇ ਸੀ। ਬਹੁਤੇ ਪਰਵਾਰ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ , ਕਈ ਵਿਆਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਭੰਗੜਾ ਵੀ ਪਾਉਣਾ ਹੀ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਜਾਣ ਪਹਿਚਾਣ ਗੂੜੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।  

ਕਾਰ ਚਲਾਉਣੀ ਵੀ ਉਦੋਂ ਕੁ ਸਿੱਖੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਜੀਪ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ ਗਈ ਸੀ। 

ਇੱਧਰ MILK TIME ਜਦੋਂ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਹਿਲੋਂ Sample ਲੈਣ ਤੇ basic ਜਿਹੇ test  Fat ,Total Solids, Acidity etc ਬਗੈਰਾ  ਬਗੈਰਾ। ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ Seniors ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਹੋਰ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲੈਂਦਾ ਗਿਆ।  Senior observe ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਕਰਦੇ ਨੇ ਬੰਦਾ ਕੰਮ ਸ਼ੌਕ ਨਾਲ ਕਰਦਾ।  ਉਸ ਵਕਤ ਸਾਡੇ ਪਲਾਂਟ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮਿਲਕ ਪਲਾਂਟ ਖੁੱਲਿਆ ਸੀ Cepham Milk Specialties Ltd. Bhagwanpur  ਬਰਬਾਲਾ ਰੋਡ ਉੱਪਰ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ Chemist ਉਸ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ ਵੱਧ ਤਨਖ਼ਾਹ ਮਿਲਣ ਕਰਕੇ। ਉਹ ਨਵੇਂ products Lactose Powder, casien powder, dairy gold cheese powder ਬਗੈਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸੀ। 

ਉਹ ਸਮੇਂ Junior Chemist ਦੀ ਪੋਸਟ ਤੇ promotion ਮਿਲੀ ਸੀ। 

ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਕੁਝ ਨਵਾਂ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ promote ਕਰਦੇ ਰਹੇ।  Research  and  product development Team ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਵੀ ਮਿਲਿਆ  ਜਦੋਂ Ice Cream ਅਤੇ Fruit Drinks ਦੀ Production ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ।  ਫਿਰ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਕੈਨੇਡਾ ਲਈ Apply ਕੀਤਾ ਸੀ। 

ਬਲਜੀਤ ਭਾਜੀ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ Apply ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ Alberta ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ UOA ਤੋਂ Food ਵਿੱਚ Ph.D Complete ਕੀਤੀ ਹੁਣ ਉਹ 

EQUII Food and Beverage Services ਦਾ CEO ਤੇ Co Founder ਹੈ। 

ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦਲਜੀਤ ਭਾਜੀ ਤੇ ਅਮਰੀਕ ਭਾਜੀ ਨੇ ਵੀ apply  ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕੈਨੇਡਾ ਵਾਸਤੇ। ਹੁਣ  ਯਾਰ ਚੱਲੇ ਕੈਨੇਡਾ - lol 

ਸਾਡਾ ਮਨੂੰ ਜੀ , ਮੇਰਾ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ visa ਦਲਜੀਤ ਭਾਜੀ ਨਾਲੋਂ ਪਹਿਲਾ ਆ ਗਿਆ।   ਭਾਜੀ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੁਸੀਂ ਗੇੜਾ ਮਾਰਕੇ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪਤਾ ਕਰਕੇ ਆਓ ਕੈਨੇਡਾ ਦਾ।  ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਰਭਜਨ uncle ਹੁਰਾਂ ਦਾ ਵੀ visa ਲੱਗਿਆ ਸੀ। 

ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੇ Business  ਵਿਚ ਬਹੁਤੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ। ਕੰਮ Technical ਸੀ ਉਹ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ Workshop ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕਸ਼ਮੀਰ ਸਿੰਘ ਬੰਤ ਦੇ ਚਾਰਜ ਵਿੱਚ ਦੇ ਕੇ ਅਸੀਂ ਕੈਨੇਡਾ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਖਿੱਚ ਲਈ ਸੀ।     

ਜਹਾਜ਼ ਵਾਲੇ ਭਾਈ ਨੇ ਕਿਹਾ  ਬਈ ਕੈਨੇਡਾ ਆ ਗਿਆ ਉੱਤਰ ਜਾਓ। ਆਪਾਂ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਜੀ ਸਰੀ।

ਕੈਨੇਡਾ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਵਿੱਚ Part 13    

Part 13 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

Penned Monday December 31,2023

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇਹ ਹਿੱਸਾ ਤਿੰਨ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਾਂਗਾ। 

ज़िंदगी के इस भाग तो तीन भाषाओँ में साँझा करने की कोशिश करूंगा 

I will try to share this part of my life in three languages.

ਕੈਨੇਡਾ ਆ ਪਹੁੰਚੇ ਅਸੀਂ ਚਾਰ ਜਨ। 

ਚਲੇ ਹਮ ਚਾਰ ਜਨ ਸੈਰ ਕੋ ਚਲੇ - ਹੋ.....

ਸੰਗ ਚਲੀ ਹਰਿਆਲੀ 

ਕੈਨੇਡਾ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਹਰਿਆ ਭਰਿਆ ਹੈ। ਇਸੇ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਨੇ ਖਿੱਚ ਕੇ ਰੱਖਿਆ। ਪਰ ਜਿਹੜੀ Search ਤਿਆਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ internet ਤੇ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਪੂਰੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ।  ਕਿਉਂਕਿ website ਤੇ practical life ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ। 

ਪਹਿਲੇ ਛੇ ਮਹੀਨੇ observation period ਰੱਖੇ ਸਨ।  ਬੱਚੇ ਛੋਟੇ ਸਨ 4 ਤੇ 6 ਸਾਲ ਉਮਰ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ। ਰਹਿਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਚੱਬੇਵਾਲ ਵਾਲੇ ਕੇਵਲ ਅੰਕਲ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਹੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਦੋਨੋਂ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਸਨ । ਉਹਨਾਂ ਪਹਿਲੇ ਮਹੀਨੇ ਕਿਰਾਇਆ ਲੈਣ ਤੋਂ ਵੀ ਮਨਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਆਪਣੀ ਕਾਰ ਤੇ ਹੀ ਪਹਿਲਾ lesson ਦੇ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਇੰਡੀਆ ਚਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਕਾਰ ,ਇਥੇ ਵੀ ਬਸ ਚਲਾਉਣੀ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਮੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ insurance ਨਾ ਵੱਧ ਜਾਵੇ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਕਾਰ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਲੈ ਦਿਓ। ਉਹ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ Nisan Sentra 1300 ਡਾਲਰ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਚੋ ਖਰਚ ਲੈ ਆਏ, ਜੋ ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਸਿਆਣੇ ਭਲਾ ਹੀ ਸੋਚਦੇ ਹੁੰਦੇ 1300 ਡਾਲਰ ਨਵਾਂ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਫੈਸਲਾ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਵਾਲੇ ਮਾਲਿਕ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕੀਤੀ ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਦੀ।  ਕਹਿੰਦਾ ਯਾਰ ਤੁਸੀਂ ਵਧੀਆ ਇਨਸਾਨ ਹੋ 20 ਹਜ਼ਾਰ ਡਾਲਰ ਕੋਲ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਇਸ ਕਾਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ।"ਲੋਕ ਤਾਂ ਵਾਹਲੀ ਹਵਾ ਕਰਦੇ ਨੇ ਇੱਥੇ " ਉਹ ਆਪਣੇ ਤਜ਼ੁਰਬੇ ਤੋਂ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸਨ।  ਆਪਣੇ  ਵਾਸਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁੱਖ ਦੋ field ਚੁਣੇ ਸਨ  "Dairy Industry" ਤੇ Electrical . ਪਹਿਲੇ ਮਹੀਨੇ ਹੀ BC Milk Marketing Board di website ਤੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤੀ ਤੇ BC Centre For Disease Control Vancouver  ਆਪਣਾ Entry test ਬੁੱਕ ਕੀਤਾ ਜੋ Dairy Industry ਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਜਰੂਰਤ ਸੀ।  ਇੱਕ ਹਫਤਾ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਟੈਸਟ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਟੈਸਟ ਦੇਣ ਆਪ drive ਕਰਕੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ Vancouver ਗਿਆ ,ਨਾਲ ਗਏ ਹਰਭਜਨ ਅੰਕਲ ਜੀ। ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।  ਅੰਕਲ ਜੀ ਤੇ ਮੈਂ ਗਏ ਟੈਸਟ ਵਾਲੇ ਦਿਨ। ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਅੰਕਲ ਜੀ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਕੱਢ ਕੇ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਮੈਂ ਟੈਸਟ ਦੇਣ ਗਿਆ ਉਹ Vancouver explore ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੈਨੂੰ Electrical Helper ਦੀ job ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ। ਬਲਰਾਜ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨਕੋਦਰ ਤੋਂ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ Boss ਨੇ ,ਪਰ ਮੈਂ ਉਦੋਂ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿਚ ਨਵਾਂ ਸੀ। ਕੁਰਸੀ ਵਾਲੀ position ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੈਰਾਂ ਭਰ ਬੈਠ ਕੇ ਤਾਰਾਂ ਛਿਲਣੀਆਂ ਤੇ ਪਲੱਗ ਲਗਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਬੈਠਣ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਉੱਠਣ ਲੱਗਿਆਂ ਗੋਡਿਆਂ ਚ ਪਟਾਕੇ ਵੱਜਦੇ ਸਨ। ਦਿਨ ਵਿੱਚ 200 ਉਠਕ ਬੈਠਕ ਤੇ ਪੌੜੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ wiring ਕਰਨੀ ,ਲਾਈਟਾਂ ਲਗਾਉਣੀਆਂ ਔਖਾ ਭਾਵੇਂ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ 5 ਮਹੀਨੇ ਤਾਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ। ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਚ security guard ਦੀ job ਕਰਕੇ ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ। ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ security ਦਾ certificate ਲੈਕੇ security guard ਦੀ job ਲੱਭ ਲਈ। 8 ਘੰਟੇ ਕਿਹੜਾ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ Survival ਲਈ job ਕਰ ਲਈ ਪਰ ਜਿਸਨੇ ਹੱਥੀਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ  ਉਸ ਲਈ ਬਹੁਤ boring job ਹੈ security . ਮਨੂੰ ਨੂੰ  ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। 

ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ Insurance License ਲਿਆ। ਨਾ ਪਸੰਦ ਆਉਣ ਤੇ accounting ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। 

Hindi 

लीजिए हम चार जन कनाडा आ पहुंचे  

चले हम चार जन सैर को चले  हो ........

संग चली हरिआली  । 

कनाडा की हरिआली का तो जवाब नहीं इसी ने खींच कर  रखा परन्तु जो Search तैयारी के रूप में Internet पर क्र रखी थी ,वोह पूरी ठीक नहीं थी । Internet पर जानकारी और हकीकत में अन्तर तो होता ही है।  

पहले छे माह Observation Period के तौर पर रखे थे । 

बच्चे छोटे थे अभी 4 और 6 साल उमर थी उनकी। 

रहने का इंतज़ाम चब्बेवाल वाले अंकल जी अपने घर में कर दीए थे वह दोनों बहुत अच्छे थे उन्होंने पहले महीने का किराया लेने से भी मना कर दीया था अपनी कार पर पहला lesson देकर बोले तुम India कार चलाते रहे हो . क्र लोगे आसानी से मैने उनसे request की कि मुझे कोई पुराणी कार अपनी पसन्द से लेकर दे दीजिए .मेरी गलती से कहीं आपकी insurance ना वढ़ जाए वोह  Nisan Sentra 1300 डालर अपनी जेब से खर्च कर ले आए जो  मैने अगले हफ्ते वापस कर दीए हमारे बज़ुर्ग हमेशा हमारे लीए अच्छा सोचते हैं 1300 डालर में न्य सफर शुरू हो जाए और क्या चाहिए। हमारे इस फैसले की तारीफ हमारे पहले Boss ने यह कहते हुए की "अमरीक कमाल के इनसान हो तुम जो बीस हज़ार डालर पास होते हुए भी पुरानी कार से शुरुआत कर रहे हो ।"लोग तो बहुत हवा करते हैं जहां" अपने तज़ुर्बे के हवाले उन्होंने कहा

अपने काम करने के दो खेत्र मुख्य रूप से चुने थे मैने "Dairy Industry" और  Electrical . पहले महीने ही  BC Milk Marketing Board की  website से जानकारी इक्क्ठा की और  BC Centre For Disease Control Vancouver  अपना Entry test बुक कीया जो Dairy Industry में काम करने को जरूरी था ।  एक हफ्ता पढ़कर test पास कीया Test देने खुद  drive करके पहली वार Vancouver गया ,साथ में गए हरभजन अंकल जी

एक दिन पहले जगजीत सिंह रसता दिखा लाए थे । ग़ज़ल गायक नहीं, अंकल जी के Son in law . Test वाले दिन हरभजन अंकल जी ने पूरा साथ दीया समय निकाल कर  आभारी हूँ उनका जितनी देर मैं test लिखता रहा अंकल जी ने  Vancouver explore कीयाइसी समय मुझे Electrical Helper की  job मिल गई थीबलराज सिंह नकोदर से हैं बहुत अच्छे Boss हैं वोह , पर में तब कनाडा में नया था कुरसी वाली position के बाद पैरों पर भार देकर बैठना ,तारें छीलना ,पलग लगाना बहुत मुश्किल लगा मुझे ऊठत बैठत करते समय घुटनों में पटाखे चलते थे दिन में  200 ऊठत  बैठत और पौड़ी चढ़कर  wiring करना ,लाईटें लगाना मुश्किल तो था परन्तु मेरी दिलचस्पी थी इसमें इसी लीए  5 महीने काम तो कीया मैने उनके साथ उसके बाद किसी ने सलाह दी  security guard क़ी job करने से पढाई के लीए समय मिल जाता है अगले ही महीने security का certificate लेकर  security guard की  job ढून्ढ ली । 8 घण्टे कौन सा पढ़ा जाता था ।  खैर Survival के लीए  job कर ली परन्तु जिसने मिहनत का काम कीया हो उसके लीए बहुत  boring job है  security .

मनू जी ने आगे पढ़ना शुरू कीया । पहले Insurance  का license लीया। काम ना पसन्द आने पर Accounting का पढ़ाई शुरू कीया। इस फिल्म का हीरो तो अमरीक है इसी लीए मनू जी का नाम अंत में लिखा । - Laugh out Slowly

English 

Four Friendly enemies landed in Canada -lol

we are still a good team beside few difference of opinions.

Ok how to write that song in English?

Let me try 

We four people went on walk - Ho....

Greenery accompanied us

Well it is very true we spent a lot of time in green beautiful BC parks.

Canada is a beautiful Country geographically. It is  full of natural beauty - wonderful landscapes, rivers, lakes, waterfalls and wild life.

But during my preparations most of the research I made on internet was not fully true about  the system or job market to be specific. The practical life information can not be exactly found on the  internet. Still it helps a lot . Before landing I knew that Canada has ten provinces and three Territories and little about the map how to navigate Streets and Avenue. 

We kept first six month as observation period to make aware decisions. Our kids were 4 and 6 years old then. Our Uncle from Chabbewal made arrangements to stay in their homeUncle and Aunt were good person. They helped us going even out of the way, not took rent for the first month, bought groceries for us. 

My Uncle taught first lesson to drive in Canada. He told me that I have been driving in India so I can learn easily. Then I requested to buy me an old car of his choice so that my mistakes would not result in his insurance. He bought me a Nisan Sentra for $1300. He paid for it and I retuned it back in next week.  Our elders think about our well being including financial well being and it was a very good decision. My employer praised us for this decision too. 

I focused on working mainly two fields  "Dairy Industry and Electrical" 

 During first month I collected information from BC Milk Marketing Board website and wrote entry test at BC Centre For Disease Control Vancouver  It was essential to work in Dairy Industry in Canada.

 After one week preparation, I wrote the test and passed it. I drove myself first time to Vancouver when I write this test. My uncle Harbhajan Singh went with me. His son in law showed us the route a day before the test.

Uncle ji explored  Vancouver while I was writing my test. At the same time I got a job as a Electrical Helper. My employer Balraj Singh a very good person and a good trainer. I was new in Canada at that time and after less physical demanding jobs, this job was very hard for me. Plugs are mostly at 16 inches high and siting standing was making clicking noise in my knees. It was about  200 sit and stands daily and working on ladders, pulling wires , installing lights. I still like the work and survived first 5 months.

Then someone suggested me if you want to upgrade education you must try working as a security guard. It will give you some time to read and less physically demanding job.

Next month I got Security License and found a job as a security guard. It is a easy job but not for a person who is a handy man. I still survived for another 6 months on this job. 

Manu ji started her study in life Insurance. She did not liked it and started Education in  Accounting.

Part 14 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh

Penned January 08,2024


ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਪਹਲੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਤੋਂ ਵੈਨਕੂਵਰ ਤੇ ਵੈਨਕੂਵਰ ਤੋਂ ਮਾਹਿਲਪੁਰ back and fourth ਚਾਰ ਚੱਕਰ ਲਗਾਏ ਹੋਣਗੇ। 

ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸ਼ਾਹ ਜੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਅਮਰੀਕ ਯਾਰ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕੈਨੇਡਾ ਨੂੰ ਮਹਿਲਪੁਰ  ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਦਾ ਲਾਂਘਾ ਬਣਾ ਛੱਡਿਆ। 5 ਕੁ ਮਹੀਨੇ  ਬਾਅਦ  ਆ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ,ਸਾਡੇ ਨਿਆਣਿਆਂ ਨੂੰ 10 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ  ਉਹ ਅਜੇ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕੇ। ਮੈਂ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਮੁਸਕੁਰਾ ਛੱਡਦਾ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਕਿ ਅਜੇ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਾਲਾ ਸੰਗਲ ਗਲੇ ਨਹੀਂ ਪਿਆ ਜੀ ਇਸ ਕਰਕੇ। ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਗੱਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਇੱਕ  ਵਾਰ ਉਥੇ ਰਹਿਣ  ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲੈ ਲਿਆ ਫਿਰ ਉਮੀਦ ਨਾ ਕਰਨਾ ਕਿ ਵਾਪਸ ਆਵਾਂਗਾ ਹੁਣ ਰੋਕਣਾ ਤਾਂ ਰੋਕ ਲਵੋ।  

Final ਫੈਸਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਕੈਨੇਡਾ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ,ਪਤਨੀ ਨੇ ਅਧਿਆਪਕ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਅਤੇ ਮੈਂ shop ਦਾ ਚਾਰਜ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆ ਗਏ ਪੱਕੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੈਨੇਡਾ। 

3-4 ਸਾਲ ਖੁਦ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ,ਪਤਨੀ ਤੇ ਬੱਚੇ  schooling ਪੂਰੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।  ਕੈਨੇਡਾ ਦਾ Red Seal Journeyman Electrician ਦਾ  certificate 2009 ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।  2010 ਵਿੱਚ  Sunbeam Electric Ltd ਨਾਮ ਦੀ  ਕੰਪਨੀ  Delta BC  ਵਿਚ register ਕਰਵਾ electrical contractor ਦਾ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। FSR  Hire  ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਆਪਣਾ FSR Certificate ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਿਆ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਕੰਮ ਵਧੀਆ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਇੱਕ ਮਾਇਆ ਜਾਲ ਹੀ ਸੀ। ਇੱਕਦਮ ਟੀਮ ਦੇ ਤਿੰਨ ਮੈਂਬਰ ਛੁੱਟੀ ਲੈਕੇ India ਚਲੇ ਗਏ। ਉਧਰ ਕੀਤੇ ਕੰਮ ਦੇ ਪੈਸੇ ਆਉਣੇ ਰੁਕਣ ਲੱਗੇ।  ਅੱਜ ਲੈ ਜਾਵੀ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਲੈ ਲੈਣਾ ਬਗੈਰਾ ਬਗੈਰਾ।  ਜਦੋਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੈਨੂੰ screw ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਅਜ਼ੀਬ ਆਦਤ ਹੈ 

ਮੈਂ ਪਹਾੜਾਂ, ਨਦੀਆਂ ਝਰਨਿਆਂ  ਦੀ ਸੈਰ ਵੱਧ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣਾ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਮੇਰੇ ਲਈ।  ਹਰ weekend ਜਾ Grouse Mountain North Vancouver (1,231 meter  Peak ਹੈ ) , ਜਾ  Stawamus Chief  Squamish BC  ਜਾ ਫਿਰ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਐਤਵਾਰ Okanagan Lake ਅਤੇ Knox Mountain Kelowna BC.  Surrey ਤੋਂ Hope ,Lytton. Lillooet ਵੱਲ ਦੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ Whistler, Squamish ਰਹਿਣ ਵਾਪਸ Delta ਆਉਣਾ ਮੇਰਾ ਆਮ ਜਿਹਾ route ਸੀ 500 kilometer loop ਦੀ drive ਤੋਂ ਬਾਅਦ 5 ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕੋਈ ਔਖਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।   ਪਰ Builders ਦੀ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ plan ਮੇਰੀ ਸਮਝ ਆ ਗਈ ਸੀ।   ਜੋ jobs commit ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ।  ਅਗਲੀਆਂ jobs ਨੂੰ ਮਨਾਹੀ  ਕਰਕੇ ਫੇਰ ਨੌਕਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ।   ਇਸ ਵਾਰ Mainstream ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।   5 ਦਿਨ ਕੰਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਚਾਰ Apprentice ਪੰਜਵਾਂ ਖੁਦ 25 apartment ਹਫਤੇ ਚ wire ਕਰਕੇ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ।   ਮੇਰਾ supervisor ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਸੀ। Christmas ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਤੇ ਵੀ ਗਿਆ ਸੀ  ਜੋ ਕੇ Abbotsford ਵਿੱਚ ਰੱਖੀ ਗਈ ਸੀ। 

ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੁਭਚਿੰਤਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਬਿਲਕੁਲ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਆਈ ,ਉਹ ਸਵੇਰੇ ਚਾਰ ਵਜੇ ਮੇਰੀ ਕਾਰ ਦੇ ਟਾਇਰਾਂ ਚੋ ਹਵਾ ਕੱਢਣ ਆਇਆ ਕਰਨ।  ਮੇਰੀ ਗੱਡੀ road side park ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਘਰ ਉਦੋਂ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਸੀ।  ਫਿਰ ਕੰਮ ਵਾਲੀ site ਲੱਭ ਕੇ ਉਥੇ ਵੀ ਟਾਇਰਾਂ ਚੋ ਹਵਾ ਕੱਢਣ ਆਇਆ ਕਰਨ ਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਬੰਦਾ mainstream ਤੱਕ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣ ਦਿਆਂਗੇ। ਲੱਤ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਸੁੱਟਣ ਚ ਤਾਂ PhD ਕਰ ਰੱਖੀ  ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ।  ਪਹਾੜ ਸਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਤੇ ਭੰਗੜਾ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਗੱਭਰੂ ਥੋੜਾ ਉਦਾਸ ਰਹਿਣ ਲੱਗਾ। ਇਸੇ ਨੂੰ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ depression ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਲਿਖ ਕੇ ਦੇ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਅਸਲ ਗੱਲ ਤੇ ਹੋਰ ਸੀ travel ਏਜੰਟਾਂ ਨੂੰ 10-12 case ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੇ ਸਨ। ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ  ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਭਾਵੇ ਮੰਗਵਾ ਲਵੋ ਪਰ India ਚ ਕੋਈ ਕਾਰੋਵਾਰ ਖੋਲੋ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਮੰਗਣੇ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਕੈਨੇਡਾ ਆਉਣ ਲਈ ਮੱਦਦ ਚਾਹੀਦੀ  ਫੇਰ ਵਾਪਸ ਕਰਨੇ ਹੀ ਪੈਣਗੇ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੀ ਉਸ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਸਾਡੀ communication ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ।  ਇੰਡੀਆ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਦੱਸਿਓ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ depression ਚ ਹੈ ਹੋਰ stress ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ।  ਏਡਾ  ਬੁੱਧੂ  ਤਾਂ ਖੈਰ ਨਹੀਂ ਸੀ , ਪਰ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ ਬਿਹਤਰ ਸਮਝਿਆ ਕਿਓੰਕੇ ਇਸ ਇੱਟਾਂ ਦੀ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਰੋਕ ਪਾਇਆ ਹੈ ?? ਇੱਕ ਇੱਟ ਦੂਜੀ ਤੇ ,ਦੂਜੀ ਤੀਜੀ ਤੇ ,ਤੀਜੀ ਚੌਥੀ ਤੇ ਇੰਝ ਹੀ ਚਲਦੀ ਨਾ ਇੱਟਾਂ ਦੀ ਰੇਲ ਗੱਡੀ। ਜਾ ਸਿੱਧੂ ਦੇ ਕਹਿ ਵਾਂਗ Cycle Stand Syndrome ਕਹਿ ਲਵੋ। ਸੱਚ ਤੇ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਹਮੇਸ਼ਾ Cycle Stand Syndrome ਤੋਂ ਹੀ ਪੀੜਿਤ ਹੈ। ਹਰ ਗੱਲ ਚ ਰੀਸ ਕਰਨਾ, ਫੋਕਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਨਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਦਿਮਾਗ ਬੰਦ ਕਰਕੇ Suitcase ਚ ਪੈਕ ਕਰ ਲਵੋ ਤੇ ਨੱਚੋ travel agents ਦੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਤੇ। ਮੇਨੂ ਕਿਹਾ ਮੇਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਤਾਂ ਗਏ ਸੀ।  ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜੇ ਰੀਸ ਕਰਨੀ ਫੇਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰੋ -ਅਸੀਂ skilled worker class  ਵਿੱਚ 5000 ਡਾਲਰ ਫੀਸ ਦੇ ਕੇ ਚਾਰ ਮੈਂਬਰ ਪੱਕੇ ਆਏ ਸੀ।  ਕਿਸੇ college ਦੀ ਫੀਸ ਨਹੀਂ ਭਰਨੀ ਸੀ , ਕਿਸੇ ਵਿਚੋਲੀਏ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਸੀ।  ਜੇ ਰੀਸ ਕਰਨੀ ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲਵੋ।

ਪਰ ਇੰਜ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ ,ਇਸੇ ਚੱਕਰ ਚ ਕੈਨੇਡਾ ਚ ਖਿੱਲਰ ਗਏ ਸਾਰੇ। ਮੇਰੇ ਇੱਕਲੇ  ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਘਰ ਘਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ।  ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸੁਣਿਆ ਕੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਪੇਕਿਆਂ ਸੋਹਰਿਆਂ ਵਾਲਾ cultural ਹਥਕੰਡਾ ਡੂੰਘਾਈ ਤੱਕ ਸਮਝ ਕੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਹੈ।  ਕੁੜੀ ਦੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦੀ sponsorship ਲਗਦਿਆਂ ਹੀ ਸੱਸ ਸੋਹਰਾ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।  ਬਹੁਤੇ ਪਰਵਾਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋਫਾੜ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।  ਖੈਰ ਸਾਡੀ ਕਹਾਣੀ ਇਸਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੀ ਸਾਡੇ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਨੇ apply ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਕੈਨੇਡਾ ਦਾ। ਸਮੱਸਿਆ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਸਿੱਧੀ ਗੱਲਬਾਤ ਕੱਟ ਜਾਂ ਕਰਕੇ ਹੋਈ ਜਿਸਦਾ ਬਹਾਨਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੇਰੀ ਸਿਹਨ ਨੂੰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।  ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਨੂੰ  ਸਮਝ ਲੱਗ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਜਿਹੜੀ medicine 6 ਮਹੀਨੇ ਕਹਿ ਕੇ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ 8 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਵੀ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਕੋਈ ਠੀਕ ਉੱਤਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।  ਮੈਂ ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿਹਾ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਮੈਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ Financial Assistance ਜੋ AISH ਦੇ under ਮੇਰਾ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਉਹ ਦਿਲਵਾ ਦਿਓ। 

ਖੈਰ  ਇਧਰ ਨਾ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ Delta ਤੋਂ Edmonton ਕਿਵੇਂ ਪਹੁੰਚੇ ਇਹ ਜਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦਾ।  ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ  ਸਾਡਾ ਮਸਲਾ ਨਾ ਹੋ ਕੇ Liberal Conservative ਮਸਲਾ ਹੈ।   ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਦੀ ਬੇਟੀ ਦੀ Admission Kwantlen University Surrey ਚ ਕਰਵਾਈ ਸੀ।  ਮੇਰੇ ਸੋਹਰਿਆਂ ਦੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਚੋ ਮੇਰਾ ਭਾਣਜਾ ਟੋਰਾਂਟੋ ਪੜ੍ਹਨ ਆਇਆ ਸੀ।  ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਾਰੇ ਬਰਾਬਰ ਸਨ ,ਇਹ competition Surrey ਭੇਜਣ ਵਾਲੇ travel Agent ਅਤੇ ਟੋਰਾਂਟੋ ਭੇਜਣ ਵਾਲੇ Travel ਏਜੰਟਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਰੱਸਾ ਖਿੱਚੀ ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਨਵੇਂ ਆਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।  ਉਸਨੂੰ Surrey ਆਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਹੀ ਮੇਰੀ bulling ਤੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ।  ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਸਮਾਨ Surrey ਛੱਡਕੇ ਅਸੀਂ ਚਾਰ bag ਪੈਕ ਕਰਕੇ ਸਵੇਰੇ 3 ਵਜੇ 100 mile BC  ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ Town ਲਈ  ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਏ। ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਮਸ਼ਵਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਵੀ  ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ।  ਸਾਡੇ ਕੋਲ Honda Accord ਸੀ ਏਨਾ ਕੁ ਸਮਾਨ ਹੀ ਉਸ ਵਿੱਚ  ਆ ਸਕਦਾ ਸੀ।  ਬੱਚੇ ਸਕੂਲ ਬੈਂਡ ਵਿਚ Music ਸਿੱਖਣ ਲਈ register ਕੀਤੇ ਸਨ।  ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਪਨੇ, ਸਾਜ਼ੋ  ਸਮਾਨ ਉਥੇ ਛੱਡ ਹੀ ਜਾਣਾ ਪਿਆ।  ਹੁਣ ਕਈ ਸੋਚਦੇ ਹੋਣਗੇ ਏਡੀ ਕਿਹੜੀ ਵਿਪਤਾ ਪਈ ਸੀ ,ਸੱਚ ਇਹ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਪਈ ਹੋਵੇ ਉਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ।  ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੇ ਤਿੰਨ ਜੀਆਂ ਨੂੰ ਭੋਰਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ  sleep deprive ਕਰਨ ਲਈ directed energy devices aim ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਜੋ ਮੈਂ multimeter ਤੇ ਹੋਰ ਮੇਅਸੁਰਿੰਗ ਡੇਵਿਸਸ ਨਾਲ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ  ਦਿਖਾਇਆ ਵੀ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਇਹਨਾਂ technical ਚੀਜ਼ਾਂ  ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਨਿਰਾ ਵਹਿਮ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹੇ।   ਪਰ ਹੁਣ ਇਹ ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਜਦੋਂ ਤੋਂ prescribed medicine ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਛੁਡਵਾਇਆ ਤੇ Health ਨੂੰ ਦੁਵਾਰਾ ਉਸੇ ਬੁਲੰਦੀ ਤੇ ਲਿਆਂਦਾ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਲਿਆਂਦਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਸਾਲਾ ਹੋ ਕੀ ਰਿਹਾ। 

100 mile house 2 ਮਹੀਨੇ ਹੀ ਰਹੇ ,ਕੋਈ job ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਰਕੇ Kamloops ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੇ ਮਾਮਾ ਜੀ ਦੇ ਘਰ ਆ ਪਹੁੰਚੇ।  ਮਾਮੀ ਜੀ ਤੇ  ਮਾਮਾ ਜੀ ਦੋਨੋ retire ਸਨ ਤੇ  ਘਰ ਚ ਦੋ ਜਨ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ।  ਬਾਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ Kamloops ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ  5-7 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ।  ਇਹ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ contract job  gold mine ਵਿਚ ਮਿਲੀ ਤਨਖਾਹ ਵਧੀਆ ਸੀ 10 ਹਜ਼ਾਰ ਰੋ 12 ਹਜ਼ਾਰ ਮਹੀਨਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਹਫਤੇ ਚ 5 ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰਕੇ। ਪਰ Contract job ਸੀ ਛੇਤੀ lay Off ਮਿਲ ਗਈ।  ਇੱਥੋਂ ਅਗਲਾ ਸਫ਼ਰ Edmonton ਦਾ ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਵਿੱਚ 

Hindi Translation

Part 14 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh 

कनाडा के पहले दो साल में माहिलपुर से वैनकूवर , वैनकूवर से माहिलपुर  back and fourth  चार चकर   लगाए। 

मेरे गांव के शाह जी कहने लगे अमरीक तुम लोगों में तो कनाडा को माहिलपुर हुशियारपुर जैसा बना रखा।  5 -6 महीने में चले आते हो ,हमारे बेटे तो दस साल हो गए एक वार नहीं आए।  मैने मुस्कुराते हुए कहा शाह जी अभी किश्तों वाला संगल गले नहीं पड़ा इस लीए आ जाते हैं।  बापू जी से यह बात मैने की अगर रोकना है अभी रोक लो एक वार किश्तों वाला झंझट पड़  गया फिर आना संभव नहीं रहेगा। Final फैसला होने पर मनू जी ने अपनी अधियापक की नौकरी से असतीफा दे दीया और मैने workshop का चार्ज अपने दोस्त को सौंप दीया। चले आए पक्का मन बना कर अब जो करना है कनाडा में ही करना है। 

मैने खुद तीन साल जम कर मिहनत की , waste पर tool pouch, ठण्ड गर्मी सभ सिर पर सहन की ,तब तक बच्चों और मनू की schooling पूरी हुई जिंतनी नहीं उस वक्त सम्भव थी।  मुझे कनाडा का Red Seal Journeyman Electrician 2009 में मिल गया था।  2010 में "Sunbeam Electric Ltd " नाम से Delta BC  में बिज़नेस रजिस्टर करवा कर Electrical Contracting में कदम रखा। एक साल काम अच्छा चलता रहा।  सभकी pay cheque biweekly समय से बनती रही। पर यह भी एक माया जाल था मुझे फ़साने के लीए।  टीम के तीन सदसय एक ही समय पर छुट्टी लेकर India चले गए। workload सारा मुझे ही देखना था।  उधर builder दूसरे partner का बहाना बना पैसे देने से आना कानि करने लगे। अगले हफ्ते ,अगले महीने ,दूसरे partner के India से लौटने के बाद बगैरा बगैरा। 

जब ज़िन्दगी मुझे Screw up करने को सोचने लगे ,मैं झीलों *********************************************************** झरनों ,नदिआ पहाड़ों के चकर वढ़ा देता हूँ। फिर ज़िन्दगी का ***********************************************************सामना करना उतना मुश्किल नहीं रहता।  हर एक weekend 

***********************************************************

Grouse Mountain North Vancouver (1231 meter  Peak ਹੈ ) , or  Stawamus Chief  Squamish BC , Okanagan Lake ਅਤੇ Knox Mountain Kelowna BC.  Surrey से चलकर  Hope ,Lytton. Lillooet होते हुए  Whistler, Squamish रस्ते वापस Delta पर्त्न मेरा आम route था 500 kilometer loop की  drive के बाद पांच दिन काम करना उतना मुश्किल नहीं लगता था । परन्तु builder मुझे फ़साने के चक्र में थे ,मुझे बहुत पहले से ही पता चल जाता।  मैने जिन sites की responsibility ले राखी थी वह complete कर  दी। आगे से contract लेने से मना कर दीया कि अगर काम करवाना है पहले pending invoice full payment करो।  पंजाबी वाले में यह mention करना भूल गया के नई sites कयों नहीं sign की।  $60,000 unpaid invoices पड़ी थी जिस काम की final inspection पास हो चुक्की थी  और उन घरों में लोग रहने भी लगे थे।  खैर जब पता ही था यह amount तो आगे वढ़ते ही जाएगा मैने कम्पनी close करके नौकरी करने का फैसला लीया।   इस वार Mainstream की कम्पनी में काम मिला। चार apprentice मेरी टीम में पांचवा खुद मैं।  हम लोग एक हफ्ते में 25 apartment wire करके देते रहे।  हमारा supervisor हमारे काम से खुश था।  उसे कोई परेशानी नहीं थी सारा काम Electrical Code के हिसाब से ठीक होता था। उनकी Christmas पार्टी में Abbotsford भी गया था। 

पर मेरे अपने शुभचिंतक इस बात से खुश नहीं थे , पंजाबी बंदा mainstream कम्पनी क्यों जाने दें।  सुबह चार वजे मेरी गाड़ी के टायरों में से हवा निकालने आते थे।  मेरी गाडी road side पार्क रहती थी। घर तो तब नहीं लीया था।   काम की site ढूढ़ कर उधर भी जाते थे हवा निकालने मेरी नहीं ,गाड़ी के टायरों की। खैर मैने पम्प गाड़ी में ही रखा हुआ था। अपने लोगों ने इस बात में Ph D कर  रखी के दूसरों को टांग पकड़ कर नीचे कैसे लाना है ,हालांकि उनका इसमें कुछ ख़ास फायदा नहीं होता।

इस नौकरी पर 7 महीने बहुत अच्छे से गुज़रे ,उन दिनों BCIT पड़ने भी जाता था शाम को।  

बाद में  थोड़ा उदास रहने लगा जिसको बहाना बना ,medical prescription थमा दी।  पहले पहले तो लगा शायद ठीक है ,पर यह दिमाग को बन्द कर  देती हैं (Thought Suppression )  सुस्ती पड़ने लगती है। सोफे से उठने को मन नहीं करता।  भांगड़ा करने वाला ,पहाड़ चढ़ने वाला इन दवाईओं के चकर में सोफे पर ज्यादा समय बिताने लगा था।

उधर travel agents को 10 -12 case परवार में नज़र आ रहे थे।  मैने बहुत समझाया था कि अगर आना है skilled worker जा express entry apply करना।  Student वाला चक्र बहुत खराब है। पर मेरे बीमार होने को बहाना बना India वालों के कान में फूंक लगा दी "अमरीक  तो पहले ही depression में है stress ले जाएगा ,उसे कुछ मत बताना। बस अैसे Communication तोड़कर किसी एक शहर , किसी को दूसरे शहर , किसी को तीसरे शहर फेंका।  ऊपर से जब बाद में पता लगने लगा तो विशवास तो टूट ही जाता है।  खैर उतना बुधु तो नहीं था जितना अक्सर लोग समझ लेते हैं। चुप रहना बिहतर option लगा मुझे। यह मेरी अकेले की कहानी तो नहीं है ,सारा पंजाब ईँटों की रेल गड्डी बन चूका है ,एक ईंट दूसरी पर ,दूसरी तीसरी पर , तीसरी चौथी पर। जा इसको Mr सिधू के कहने जैसे  Cycle Stand Syndrome भी कह सकते हो । एक cycle गिरता है तो पूरी कतार जाती ही है न ? पंजाब  Cycle Stand Syndrome से पीड़ित है ।

अपना दिमाग कर  दो बन्द , हर बात मानो travel agent की जा फिर बीबी फातिमा की।  बीबी फातिमा का ज़िक्र इस लीए किया Surrey के पंजाबी अखवार full page इन सभ advertisement को  छापते थे।  मैने radio talk show में  इस पर इतराज़ भी दिखाया था कि डालर कमाने के लीए कुछ भी छापते हो ??

पंजाबी लोगो को नकल करने का और दिखावा करने की अैसी लाईलाज बीमारी है।  मैं जिसे भी कहता इतना पैसा खर्च के कनाडा मत आओ।  आगे से बोलते तुम भी तो गए हो।  मैने बोला नकल करनी है तो ठीक से जान लो हम लोग 5000 डालर में चार लोग PRI Status लेकर आए हैं। किसी College की फीस नहीं भरना है , किसी agent को नहीं देना है। जो पैसा लेकर आए अपने account में जमा कीया। 

उन दिनों मेरी बहन की लड़की ने Kwantlen University में admission ली थी। उधर टोरंटो मेरी साली का लड़का आया था पड़ने को।  यह हमारे परवार की समसया ना होकर राजनीतिक मसला था।  मेरी बहन की लड़की को रोकने के चकर में ही मेरी Bulling और अतियाचार बहुत वढ़ा दिया गया था। यह बात मैने लोगो से सुनी थी कि अंग्रेज़ों ने मायके ससुराल पर इतनी गहरी research क्र रखी कि कनाडा में लड़की के माँ बाप की sponsorship application लगते ही लड़के के माँ बाप को घर से बाहर जाना ही पड़ता है।  सभ के लीए तो नहीं पर अगर stats इक्क्ठा करो तो कुछ तो जरूर देखने को मिलेगा। खैर हमारी कहानी इससे काफी अलग थी।  ना मेरे माता पिता का PRI apply कीया ,ना ही मेरे ससुराल का।  परन्तु मेरी सिहत का बहाना बना communication खत्म करके सारे रिश्तेदार कनाडा में खिलार दीए गए। 

हुम चार जन सभ सामान छोड़ चार बैग पैक करके सुबह 3 वजे छोटे से town 100 Mile House के लिए रवाना हो गए।  अपने दोस्तोँ से मशवरा करने का भी समय नहीं मिला। Honda Accord कार थे हमारे पास उसमे चार बैग ही आते थे लेकर निकल गए। अब सभ सोचते होंगे ऐसा क्या हो गया था। मुझे sleep deprive किया जा रहा था।   यकीन तो कोई नहीं करता पर directed energy devices होती हैं , मैने measuring devices से दिखाया भी था कैसे Energy beams थी basement में। मेरे साथ के तीन लोग भी सच्च नहीं जाने पाए इसे मेरा मात्र वहम समझते रहे।  मुझे समझ तो थी कि 6 महीने बोल कर medicine 8 साल में भी हटा क्यों नहीं रहे। खुद कोशिश करता हूँ तो सिहत ज्यादा खराब होती है।  मैने अपने डाक्टर को जहाँ तक बोला अगर आपको लगता है यह ठीक नहीं हो सकता Health कनून के मुताबिक मुझे AISH के अंर्गत financial assistance क्यों नहीं दिलवाते।  पता तो है ना इस हाल में काम नहीं कर सकता। 

खैर अब सभ को पता है मैने कितनी मिहनत और समय लगाकर पहले उस addictive medicine को छोड़ा फॉर सिहत को पहले जैसा restore कीया।  100 Mile House दो महीने रुके। job  ना मिलने पर Kamloops बापू जी के मामा जी के पास चले गए।   मामी जी और मामा जी दोनों रिटायर थे। वह दौड़ने ही रहते थे उस घर में। उनके नज़दीकी रिश्ते 5 -7 किलोमीटर दूरी पर रहते थे। Kamloops में ही मुझे gold mine में contract job मिली। अच्छी तनखाह थे 10,000 से 12 000 डालर महीना बन जाता था, वह भी पांच दिन काम करके से । जहां रहते BC के आस पास के इलाके घूमने का मौका भी मिला।  Contract खत्म होने पर lay Off मिल गई।   Kamloops से Edmonton का सफर अगली कड़ी में।  

English translation

During first two years of Canada We kept going back and fourth at least four times staying 2 months in India during every trip.

Shah ji (rich person is called shah in village) said to me Amrik you guys have considered Mahilpur Hoshiarpur trip to Canada Mahilpur trip. 

I smiled and answered Shah ji it is because we are not chained by monthly installments there yet. I also discussed with my father that you can stops us now but once we moved permanently it would not be easy for us to travel India. Then we decided our final move my wife resigned from teacher Job, and I handed over my workshop to my friend. Chandigarh job I already resigned before first trip to Canada.

I worked very hard hard first 3-4 years while other three family members went to school. I put tool pouch on my waste and worked outside through all weather conditions. I got Red Seal Journeyman Certificate in 2009 . In 2010 we registered a business in Delta BC named "Sunbeam Electric Ltd." and started electrical contracting. First year it worked out well. Five team members were getting pay cheque bi-weekly without any delay. We were mostly wiring quadplex homes or single family homes. It is sad that construction Industry has many downsides. It is a spiderweb that can hunt many newcomers. The payment system is complex , for first few sites they pay timely then delays starts once they gain your confidence. If  we wire ten homes we get paid for five in full but the rest five we only get about 40% payments. At the same time my three team members took time off and went to India including my business partner. I had to handle all workload by myself. 

When life starts screwing me up ,I increase my trips *************************************************************to waterfalls, lakes, rivers and mountains. That's ************************************************************where I get charged -lol.

****************************

Every weekend I started going to one of these places  Grouse Mountain North Vancouver (1231 meter  Peak ਹੈ ) , or  Stawamus Chief  Squamish BC , Okanagan Lake and Knox Mountain Kelowna BC.  The very common route I use to go was starting from Surrey then  Hope ,Lytton. Lillooet and loop via  Whistler, Squamish back to Delta . This 500  kilometer loop has breath taking views along the route. Bridal falls,( Harrison hot spring is also nearby). Scenery after crossing hells gate, Lytton, Lillooet, Pemberton, Whistler, Nairn Falls , Brandywine falls, Shannon Falls, Stawamus Chief, Grouse Mountain, Capilano watershed 

and much more 

that we could not explore - It rhymes lol

after easy and explorer's weekend  it was easy to work five days again with excitement of next trip during weekend. I have good intuition and understand builders motive to keep stuck me under high debt. But I always punch numbers in my Excel sheet and observing unpaid invoices about $60,000. After these observations I decided to complete all jobs in hand but started turning down next jobs. Then I got a job in mainstream company from Abbotsford. I joined as journeyman and got a team of four apprentices. We as a team wired five apartment everyday 25 apartments a week. Our supervise was happy, we were happy. During this job I also took classes at BCIT for PLC courses. 

My so called well wishers were not happy they started creating problems like releasing air from my car tires at 4 AM. I used to leave for job at 5AM. They also did it at work sites. I had small compressor with me to fill the air every time.  I attended Christmas party with company team at Abbotsford too. 

After 6-7 months into job my problems were increasing and I started feeling low and stopped my outdoor activity. That's when they prescribed those addictive prescription that made me lazy who would prefer to stay on couch after 8 hour duty. 

Taking my sickness as excuse travel agents and their complex network broke our communication with relatives and started them bringing them on study Visa. They just see profit and are never concerned with life of anybody.

This rope pulling between agents that send  students to Ontario ,BC or Alberta, scattered us in Canada. I have problem with them because they do not send team members to the same city where there relatives lives. They want them alone so that they can keep striping them financially. I understood everything that was going on but I preferred staying a bit silent and isolated. Punjab is suffering from Cycle Stand Syndrome, a one falling Cycle can take down all of them. After all it is all about votes and subjects , human factor is always missing.  Every person is a subject and file number. It would be hard to explain every episode in English.

Briefly I must say because of Bulling and torture, we four people had to left Lower mainland at 3AM in the morning with four bags leaving everything behind. We arrived at 100 Mile House. I was thinking I will provide services as Electrician but could not find a job there. I want to add that I missed in Punjabi and Hindi 100 Mile house is a small but beautiful community. Deer's dancing in school playground every early morning. A waterfall behind the School and parks close to Town.  After two months, we headed to Kamloops where my dad's Uncle lived. Aunt and Uncle were retired. I got a job in New Afton Gold Mine through an Electrical Contractor. It was good paying job. I was earning around $10,000 to 12,000. After 4-5 months I got laid off. We explored many provincial and national parks in those 5 months. Explored Okanagan Area where we already has visited few times while living in Delta BC. I missed one trip of Tofino and Ucluelet  that we took Ferry from Tsawwassen Delta BC 


Part 15 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh 

Penned January 15,2024

Kamloops ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸੀ,ਖਾਸ ਕਰ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਥੇ ਹੀ ਘਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਬੱਚੇ ਛੋਟੇ ਸਨ ,ਮੰਨੂ ਨੂੰ ਕੈਨਡਾ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤਾ  ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ । ਉੱਧਰ ਟੋਰਾਂਟੋ ਪੜ੍ਹਨ ਆਏ ਭਾਣਜੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੀ ਗਿਦੜਸਿੰਗੀ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ ,ਪੜ੍ਹਾਈ ਛੱਡ Edmonton ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਛੇਤੀ ਪੱਕਾ ਹੋਣ ਲਈ। ਕੈਨਡਾ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗਾ ਕਿ ਮੋਹਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਹੱਥ Move ਕਰਦਾ। ਕਠਪੁਤਲੀਆਂ ਦੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਬੱਝੇ ਛੱਲੇ ਕਿਸ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਹਨ। ਨਜ਼ਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਤੇ subject ਨੂੰ ਏਨਾ ਪੱਕਾ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਜੋ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾਂ। ਮਰਜ਼ੀ ਖ਼ਾਕ ਜਦ ਪੱਕੇ ਹੋਣੇ ਜਿਵੇ ਨਚਾਉਂਦੇ ਨੱਚਣਾ ਪੈਂਦਾ। ਪਰ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਇਹ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਕੇ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਜੰਮਿਆ ਹੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ਉਧਰ ਮੈਨੂੰ mining ਵਾਲੀ ਜੋਬ ਤੋਂ layoff ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ। ਨਾਲ ਹੀ Surrey ਵਰਗੀ bulling ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਲਿਖਤੀ report RCMP ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀ credibility ਭੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ Mental Illness ਦੇ ਸਟਿੱਕਰ ਨਾਲ cover ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਅਸਲ ਗੱਲ ਤੇ ਸਾਨੂੰ Edmonton Move  ਕਰਨ ਦੀ ਸੀ। Film director ਵਾਂਗ Friend Circle ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਸਹਾਰਾ ਛੱਡਿਆ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ,Edmonton ਵਾਲਾ ਭਾਣਜਾ। ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਇਸ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਖੇਡ ਹੈ।  ਇੱਕ ਤੇ Electrician Union Kamloops ਵਾਲਿਆਂ ਮੇਰੀ ਅਰਜ਼ੀ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਕਿ ਤੈਨੂੰ Kamloops ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਸਿਰਫ 5 ਮਹੀਨੇ ਹੋਏ ਹਨ ਜਦਕਿ ਇਹ provincial ਅਤੇ Federal ਲੈਵਲ ਦੀ Union ਹੈ।  International Brotherhood of Electrical Workers Local Union 993. 

ਦੂਜਾ ਸਬਜ਼ਬਾਗ਼ ਦਿਖਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਵੇਖ ਤੇਰਾ ਭਾਣਜਾ ਹੁਣ ਆਇਆ Edmonton ਕਿੰਨਾ stable job ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ stable ਜੋਬ ਵਾਲੇ ਮਲਿਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਵੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਹ ਭਾਈ ਤੇਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੂੰ ਮੱਦਦ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸਾਰੇ ਦੇ ਸਾਰੇ  ਮੈਂਬਰ hypnotized ਪੁਤਲੀਆਂ ਵਾਂਗ behave ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ including ਮੈਂ ਖੁਦ।  ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਦਵਾਈਆਂ ਨੇ ਮਤ ਹੀ ਮਾਰ ਛੱਡੀ ਸੀ, ਜਦੋ ਵੀ ਦਵਾਈ ਛੱਡਣੀ ਚਾਹੀ, ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਬਹੁਤ depression ਹੋ ਜਾਣਾ ਜੇ ਦਵਾਈ ਛੱਡੀ ਜਿਵੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਹੋਵੇ ਦਵਾਈ ਦੇ ਆਸਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ।  ਜਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰੋਪੇਗੰਡਾ ਚਲਾ ਗਏ ਜੀ ,ਮਸਜਿਦ ਦੇ ਲਾਗੇ ਭਾਣਜੇ ਨੇ rent ਤੇ ਘਰ ਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਐਡਰੈੱਸ 172 Millbourne  Road E Northwest Edmonton. ਘਰ Bed bugs ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ,ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਦਿਨ notice ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾ ਲਵੋ ਇਸ address ਤੋਂ, ਕੌਣ ਸਨ ਉਹ ਜਿਹਨਾਂ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਭਾਣਜੇ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ, ਉਹ ਤਾਂ ਮੱਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੈਨੇਡਾ ਜੋ ਵੀ ਆਇਆ ਉਸਨੇ ਪੱਕਾ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਕੌਣ ਕਿਸਦੇ ਜਾਲ  ਫਸਦਾ  ਕਿਹੜਾ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੈਨਡਾ ਚ ਵੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਕੈਨੇਡਾ ਹੀ ਆਏ ਸੀ  

ਅੱਜ ਦੇ ਹਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕੇ ਇਹ ਰੌਲਾ ਕੀ ਹੈ, ਕਿਓਂ India Canada ਸਬੰਧ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋਏ ।  ਪੱਕੇ ਹੋਣ ਦੀ ਖੇਡ ਤੇ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਦਾ ਫੰਡਾ ਹੈ ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਜਰੂਰ ਸਮਝਾਉ। ਇਹ ਲੋਕ ਨੱਕ ਨਾਲ ਲਕੀਰਾਂ ਕੱਢ ਕੱਢ ਕੇ ਕੈਨਡਾ ਚ ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਪਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨੇ। 

ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ Business ਤੋਂ ਰੋਟੀ ਚੱਲਦੀ ਉਸਦੀ ਬੋਲੀ ਬੋਲਦੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਇਹਨਾਂ ਗਿਰਵੀ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਪੈਸੇ ਪੈਸੇ ਪੈਸੇ ਇਸਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ,ਧਰਮ ਨਾਲ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਦਾ ਵੀ ਵਾਸਤਾ ਨਹੀਂ ਇਹਨਾਂ ਦਾ।  ਬਸ ਇਹੀ ਹੈ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਨ੍ਹੇਰਾ ਜਿੱਥੇ ਪੂਰੀ community ਨੂੰ ਕਦੇ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਕਿ India ਚ ਕਾਮਯਾਬ ਬੰਦਾ ਕੈਨੇਡਾ ਚ ਫੇਲ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। 

ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ 200 ਏਕੜ ਫਾਰਮ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਹੁੰਦਾ 5-7 corporation ਚੱਲਦੇ  ਹੋਣੇ ਸੀ।  ਖੈਰ ਇਹ ਪਛਤਾਵੇ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ sarcasm ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ  ਸ਼ਾਂਤੀ ਭੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਅੰਨੀ support ਮਿਲਦੀ ਕੈਨਡਾ ਦੇ system ਵਿੱਚ ਜਿਥੇ ਆਪਣੇ ਨਾਗਰਿਕ ਧੱਕੇ ਖਾਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ। ਹੁਣ ਇਸ negative chapter ਨੂੰ positive ਕਿਵੇਂ ਲਿਖਾਂ ??

ਕੜਾਕੇ ਦੀ ਸਰਦੀ ਚ ਅਸੀਂ ਚਾਰ ਉਸੇ Honda  Accord ਚ 900 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਸਫ਼ਰ  ਤੈਅ ਕੀਤਾ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ Glacier National Park ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਉਤਰਦਿਆਂ slip ਕਰਕੇ 360° ਘੁੰਮ ਚੱਕਰੀ ਵੀ ਲੱਗੀ ਪਰ ਬਚਾਅ ਹੋ ਗਿਆ ਰਸਤਾ ਖਾਲੀ ਸੀ, ਹੋਰ ਵਾਹਨ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਚਾਰ ਬੈਗ ਚੁੱਕ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਦੂਜੀ ਵਾਰੀ Kamloops ਛੱਡਣਾ  ਪਿਆ 

2014 ਤੋਂ 2024  ਦਸ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਨੇ Edmonton . ਹਾਂ ਕੁਝ ਤਾਂ ਹੈ Positive ਲਿਖਣ ਲਈ। 

 ਪਹਿਲੀ ਨੌਕਰੀ Action Electric ਨਾਲ ਮਿਲੀ ਕਰ ਤਾਂ 6 ਮਹੀਨੇ ਹੀ ਪਾਇਆ ਪਰ ਪੈਰ ਜਮ ਗਏ ਸਨ। ਕੰਮ ਮੇਰੀ ਪਸੰਦ ਦਾ ਸੀ , ਮਹੀਨੇ ਦਾ 5500 ਡਾਲਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।  ਹਰ ਵਾਰ ਮੇਰਾ ਮੰਤਵ ਤੇ Electrician ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਪਹਿਲੀ Commercial job ਸੀ ਉੱਪਰੋਂ medical prescription ਦੀ ਪਾਈ ਸੁਸਤੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਜਿਆਦਾ ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਇਹ job ਪਰ ਸੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ। 

ਇੱਕ ਹੋਰ ਗੱਲ positive ਹੈ ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਰੇਡੀਓ ਤੇ BC road trips ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸਾਂਝਾਂ ਕਰੀਏ ਕਰਦਾ ਸੀ।  ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਪਸੰਦੀਦਾ host ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਕਿ Alberta ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਤ੍ਰਿਪ ਕੀਤਾ Edmonton -Jasper -Banff -Calgary - Edmonton round trip .ਬੱਸ ਏਨਾ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ।  ਪਰ ਹੁਣ Alberta ਦੇ ਬਹੁਤੇ Towns ਵੇਖ ਚੁੱਕਿਆਂ ਹਾਂ।  Edmonton ਦੇ ਲੱਗਭਗ ਹਰ ਪਾਰਕ ਵਿਚ ਕੁਝ ਚੰਗੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਬਣਾ ਚੁੱਕਿਆ ਹਾਂ। ਸਿਹਤ ਦੁਵਾਰਾ ਹਾਸਲ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ। ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਨਵਾਂ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਇਸ positive note ਨਾਲ balance ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਦੀ ਕੜੀ ਇੱਥੇ ਤੱਕ। ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਵਿੱਚ Edmonton ਦੇ up down ਸਾਂਝਾ ਕਰਾਂਗਾ। 

मुझे Kamloops बहुत पसन्द था। मौसम भी वडिआ ,दरिया के किनारे किनारे सारा शहर घूम लेते थे। उधर ही घर लेकर रहना चाहता था। बच्चे छोटे थे ,मनू को कनाडा बारे ज्यादा नहीं पता था। उधर टोरंटो पढ़ने आए भानजे को पता नहीं गीदड़सिंगी मिल गई ,पढ़ाई बीच में छोड़ जलदी पक्का होने Edmonton आ गया था। कनाडा में किसी को समझ नहीं लग पाता Chess के मोहरे कौन move कर रहा है। पता ही नहीं चलता कठपुतलिआं के धागे और छल्ले किस हाथ की उंगलिओं में हैं।  नज़र कुछ आता नहीं Subject को इतना पक्का समझाया जाता है कि वह यही कहता है सभ कुछ अपनी मर्ज़ी से कर रहा है , पर अैसा होता नहीं। जब तक PRI न हो तब तक तो जरूर किसी की उंगलिओं पर नाचना ही पड़ता है। हर आने वाला को यह महसूस करवा दीया जाता है कि उससे intelligent अभी तक कोई पैदा ही नहीं हुआ है।  उधर मुझे mining वाली job से lay off मिल गई थी।  उसके साथ साथ Surrey जैसा torture जारी हो चुक्का था। मैने RCMP को लिखती रिपोर्ट की थी पर उसके ऊपर पर्दा डालने को मुझे Mentally बीमार साबत कर दीया गया।  Majority Wins right ? असल बात तो यह थी मेरे friend Circle से बाहर निकाल मुझे Edmonton लाना था। मुझे कैसे पता चला यह राजनितिक खेड  है।  मैने Electrician Union Kamloops खुद चल कर Apply कीया था। ਵउन्होंने यह बहाना बनाया कि तुम्हे Kamloops आए 5 महीने हुए हैं तुम्हारी अर्ज़ी नहीं मान सकते जब के यह Union provincial and Federal level की Union है ।  International Brotherhood of Electrical Workers Local Union 993.

दूसरी तरफ सब्ज़बाग़ दिखाए जा रहा थे देखजो तुम्हारा भानजा तुम्हारे बाद कनाडा आया वह भी Student तुमसे बिहतर stable job करता है। उसके Stable job वाले मालिक ने उसे छुट्टी भी दे दी जाओ भाई तुम्हारे रिश्तेदार को मदद की जरूरत है तुम नहीं करोगे तो और कौन करेगा। अैसा लग रहा था जैसे सभी मैंबर Hypnotize करके कठपुतली  जैसे move कीए जा रहे हों।  मैने medicine छोड़ना चाहा तो मुझे डराया गया यह तो उमर भर depression हो जाना बगेरा बगेरा।  जैसे कैसे वह अपना राजनितिक प्रोपेगंडा चला गए ,मस्जिद के पास लड़के ने घर किराये पर ले रखा था। Address था 172 Millbourne  Road E Northwest Edmonton. घर  Bed bugs से भरा पड़ा था ,शुरू में तो नोटिस नहीं हुआ। अब इस address और bed bugs से अंदाज़ा लगा लो कौन थे वह लोग जिन्होंने मुझे और मेरे रिश्तेदारों को राजनितिक निशाना बनाया।  कौन किस के जाल में फस जाता है पता कब चलता है।  हम तो कनाडा आए  थे, खलिस्तान पाकिस्तान के लीए तो apply नहीं कीया था।  क्या पता था जहाँ पर यह सभ प्रोपेगंडा चलता है।  यह वह लोग हैं जो नाक से लकीरें निकाल निकाल पक्के हुए हैं। इनकी रोज़ी रोटी इसी से चलती है। जिनके रहमो कर्म से इनके कारोबार चलते हैं ,उसकी बोली  बोलते हैं ,अपना दिमाग गिरवी रख छोड़ा है इन्होने। बीएस यह है मेरी कहानी का हनेरा पक्ष। सोचने की बात है जो इंसान India में इतना सफल था कनाडा में फेल कैसे हुआ ?

पैसा पैसा पैसा , कनाडा पक्का होना एक business है। इन दो चीजों के इलावा कोई वास्ता धर्म से हो तो मुझे जरूर बताना।

मैं भी खालिस्तान के नायरे लगा रहा होता तो 200 एकड़ का फार्म और 4 -5 corporation का मालिक होता।   खैर यह मैने पश्चाताप में नहीं लिखा Sarcasm है।  कनाडा के नागरिकों को बेसहारा छोड़ क्यों इनको इतना promote कीया जाता है।  अब इस negative chapter को positive कैसे लिखूं ?

कड़ाके की सर्दी यही - 35 °C के दिन थे हम चार लोग चार बैग Honda Accord में रख कर Kamloops से Edmonton आ गए।  रस्ते में Glacier National  Park से नीचे उतरते गाडी 360° पर घूम गई परन्तु traffic न होने की वजह से बचाव हो गया। 

2014 से 2024 दस साल Edmonton में हो गए हैं। कुछ तो है Positive लिखने को भी।  पहली job  Action Electrical में मिली थी। जिस field में चाहता था और 5500 डालर महीने का बन जाता था। यह मेरी पहली Commercial Job थी , medical prescription से सुस्ती भी पड़ती थी।  Edmonton की पहले सर्दी। इसी कारण यह job ज्यादा देर नहीं कर पाया , job अच्छी थी 5 -6 महीने में Edmonton में पैर जम गए थे।

दूसरी positive बात यह के कुछ वर्ष पहले मैने रेडियो पर अपने BC Trip के बारे में जानकारी साँझा की थी तो मेरे पसंदीदा host ने पुछा था के Alberta की कोई याद नहीं है।   मेने बताया बस एक है जो Edmonton -Jasper -Banff -Calgary - Edmonton round trip . बस इतना ही देखा था Alberta 2020 तक। पर दोस्तों के उत्साहित करने पर अब एडमोंटन के लगभग हर पार्क में memories बना चुके हैं। Alberta के जयदातर शहर और Town देख चुक्के हैं। सिहत को दुवारा बिना कसी medicine के कायम करके जीना अच्छा लगने लगा है।   इसी positive note से balance करते हुए यही पर समाप्त करता हूँ। Edmonton  details अगली कड़ी में। 

We liked Kamloops specially me. Weather was good and most of the city was accessible by just walking along the Thompson River . River has two branches North and south that combines at riverside park downtown. I wanted to buy house there but circumstances did not allowed. Children's were younger and Manu did not knew much about Canada then. One of our nephew who came Toronto to study moved to Edmonton taking a short cut to PRI status on the advice of some consultant. 

I was laid off from mining job at Kamloops and torture just like Surrey had begun. I reported to RCMP Kamloops in writing but it was diluted and covered by declaring my health issues. The employer of our nephew gave him vacation to help us. My friend circle was left in Lower mainland leaving only somewhat available support in Edmonton.

I kind of knew this is a political game. The hint is here I applied for a job with Electrician Union Kamloops but they did not consider my application by telling me that I lived in Kamloops only for 5-6 months. The fact is this Union has representation on provincial and Federal level. I had worked for 6 years in BC as journeyman Electrician.   International Brotherhood of Electrical Workers Local Union 993.

This is the point where I clearly knew what was going on but still had to remain silent. After all Majority wins.

They were convincing me that see you are in BC for 6-7 years but your your nephew has a stable job in Edmonton.

Somehow we four people put 4 bags in our Honda accord in severe winter and left for Edmonton. National Highway 1 in winter season -35°C. Highway was good up to Revelstoke but ice sheet was slipper after that and we even turned 360° near Glacier national Park but were saved because of no traffic.

I knew that equation of India Canada conflict in 2012 that happened in 2023. Some religious propaganda only exit to apply for PRI status. I have heard many stories of false declarations were signed just to get Canada ,UK or USA residency.

How can I write it positively, when I was trying to navigate through so dark roads?? There is still something positive at all times when life is happening.

I got my first job with Action Electrical as journeyman Electrician. There is little part missing that I will cover in next week that we had a brief trip to India before joining that job. So I was selected twice for the same job because I explained why I could not join first time.

It was a good job and got about $5500 per month while doing what I like to do. I could not keep that job too long because it was my first commercial job and medical prescription was making me lazy and sleepy all the time.

There is other positive thing that I was not going out very often. After sharing my stories and BC travel experience on radio, my favorite host asked me why you don't share Alberta stories and memories. I sid I only had one trip in Alberta => Edmonton -Jasper -Banff -Calgary - Edmonton round trip. Then few friends encouraged me to go out and regain my natural life style. We made so may memories in most of the river side parks. With this positive turn I leave writing here .Will share other stories next week.




Part 16 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh 

Penned January 19,2024

Last week I mentioned how we had to move from Kamloops to Edmonton in the middle of winter and drive about 1000 kilometers on sheet of ice through mountains Highway number 1. I did not share this part there because it needs to cover our last India trip that has a lot to analyze.

Of course National Highway 1  has breathtaking views but arriving Edmonton safely was our biggest concern. Avalanche Control crew were working and delay of 3-4 hours also made it little hard.

After we arrived in Edmonton as I mentioned I submitted resume and got two jobs offers. One was in Cold Lake that I did not accept. The other was in Edmonton that I was about to consider when health concerns and a marriage of my nephew was arranged exactly to align with that. All relatives put little pressure that we must attend that marriage and it will help me to recover my health too.

I knew it was staged but my relatives never knew enough. The relatives in India will never understand that it takes at least 10K to 12K for tickets then another 15K for spending in India and at least 10K to start life again in Canada. Please also consider moving from Vancouver to 100 Mile House, then to Kamloops, then to Edmonton. It was depleting financially as well as mentally.

Even knowing everything, I decided to visit India but I put only one condition that I will not travel by Air Canada or Air India. To my surprise travel agents made it sure that no other than Air India and Air Canada partnership would be provided to me. I was completely scared because I have read about Air India Crash in 1985 after 1984 riots in India. This issue served fuel for politics in both countries India and Canada for many years. They never let this topic go silent; from time to time they have been adding extra fuel to this fire. That is the only thing that I did not liked about Canada. Canada is a beautiful country geographically with abundance and beautiful landscapes. This political environment is suffocating and it never allowed me to feel different than Punjab Politics.

The very unpleasant experience was that flight was from Calgary to Toronto, It was not disclosed that the flight will have stay at Brussels Belgium, Yes at Brussels where NATO headquarters are. Why would they hide that part from me? And why my middle name was not written on tickets? Only my ticket was not matching with my passport. I may be made sick intentionally because normally I check each detail and I could not in this case. It is negligence of ticket issuer, then negligence of Calgary Airport, Then negligence of Toronto Airport, Then Negligence of Brussels Airport. Why they even pushed us through security check if plane stopped there only to refuel?

On top of that Air India handed me over wrong forms to fill two for leaving the country and two for entering the country. When I told them that these forms are wrong, they took all four forms back after getting my finger prints on them. They issued me a new four forms and this time the correct ones.

I was scared for the rest of travel time thinking could it be similar story that they threw their plane themselves in 1985 to target Indian community in Canada?

The strange thing that happened while coming back to Edmonton, our flight time was changed and we were not notified. The connecting flight from Amritsar left airport 2 hours earlier than scheduled time and we were not informed. I was being suggested to buy new ticket to Delhi and try to catch a flight that I am not sure we can make it. I took tough stand on this and returned back to my village. Then I called my Nephew in Edmonton who bought tickets for us. We questioned the airline to show us how they notified us about changes that took place in scheduled time. Then they issues another tickets 3 days later.

I am still wondering did they sent someone else on fake copy of my documents that were stolen in India when I was trying to cash my traveler’s checks?? Did someone opened account on my name to cash those traveler’s checks that banks refused to cash in India and some desi Money transfer agent at Mahilpur did it for me?

I have lot of unanswered questions that nobody bothered to answer.

Our motive to move Canada was to explore our potential and grow to our real potential. It never happened. I was willing to learn each and everything and flexible to follow safety guidelines. I always followed it like wearing hard hat, Reflective vest and full body harness. I never intend to bypass safety at any jobsite. Still I could not retain any job for longer periods and never shared my personal problems with coworkers because good relationships need at least 2-3 years to form and I was going from one workplace to other so fast because of unavoidable circumstances.

What I learned from this chapter => Never Board a plane and I never did after this trip.


ਪਿਛਲੇ ਹਫਤੇ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕੜਾਕੇ ਦੀ ਸਰਦੀ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ Kamloops ਤੋਂ Edmonton 1000 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਬਰਫ ਦੀ ਸ਼ੀਟ ਉੱਤੇ Drive ਕਰਨਾ ਪਿਆ।  


National Highway 1 ਦੇ ਦਿਲਕਸ਼ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਨ ਪਰ ਨਾਲ ਹੀ ਏਨੇ slippery ਪਹਾੜੀ ਰਸਤੇ Edmonton ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਪਹੁੰਚਣਾ ਵੀ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਸੀ। 

ਰਸਤੇ ਚ Avalanche Control ਕਰਕੇ 3-4 ਘੰਟੇ ਦੇਰੀ ਵੀ ਹੋਈ ,ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਹਾੜੀ ਤੋਂ ਉੱਤਰਦਿਆਂ ਗੱਡੀ 360° ਦਾ ਚੱਕਰ ਲਗਾ ਕੇ ਰੁਕੀ ਪਰ ਬਚਾਅ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। 

Edmonton ਆਉਣ ਤੋਂ 2ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ India ਦਾ ਆਖਰੀ Trip ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਪਿਛਲੇ ਹਫਤੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। 

ਇਸਨੂੰ ਇੱਕੋ ਕਿਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। 

Edmonton ਆ ਕੇ job search ਕੀਤੀ ਤੇ ਦੋ ਜਗ੍ਹਾ offer ਮਿਲੀ। ਇੱਕ  Cold lake ਚ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। 

 ਇੱਕ ਲੋਕਲ ਸੀ ਜੋ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ,ਪਰ ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਆਪਣੀ ਸਿਹਤ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇ। ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰੇ ਭਾਣਜੇ ਦਾ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।   ਪਤਾ ਤੇ ਸੀ ਪੁੱਠਾ ਪੰਗਾ ਹੈ ਪਰ India ਰਹਿੰਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਣਗੇ ਚਾਰ ਟਿਕਟਾਂ 10 ਹਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ਢੁਕਦੀਆਂ ,15 ਕੁ ਹਜ਼ਾਰ ਜੇ ਇੰਡੀਆ 3-4 ਮਹੀਨੇ ਰੁਕਣਾ ਹੋਵੇ ਉਥੇ ਵਾਸਤੇ ਖਰਚਾ ਚਾਹੀਦਾ। 10-12 ਹਜ਼ਾਰ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਕੈਨੇਡਾ ਦੁਵਾਰਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨੀ ਹੋਵੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।  ਇਸਤੋਂ  ਇਲਾਵਾ ਜੇ Surrey ਤੋਂ 100 Mile House , ਫਿਰ Kamloops ,ਫਿਰ Edmonton Move ਹੋਣ ਦਾ ਖਰਚ ਵੀ ਦੇਖੋ ਤਾਂ 35-40 ਹਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ਜਾ ਪਹੁੰਚਦਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਇੰਡੀਆ ਜਾਣ  ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਮੈਂ ਸ਼ਰਤ ਰੱਖੀ ਸੀ ਕੇ Air India ਦੀ ਟਿਕਟ ਨਹੀਂ ਲੈਣੀ। ਪਰ travel agents  ਨੇ ਠਾਣ ਰੱਖੀ ਸੀ ਭੇਜਣਾ ਹੀ Air Canada ਅਤੇ Air India partnership ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਹੈ।  ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਪਹਿਲਾ ਹੀ News ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ court ਦੀਆਂ 1985 Air India ਦੀਆਂ ਸੁਣਵਾਈਆਂ ਗੂੰਜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੇ ਦੋਨਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਉੱਤੇ ਪੂਰਾ ਤੇਲ ਪਾਇਆ 20-25 ਸਾਲ। 

ਇਸਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗਾ Calgary ਤੋਂ ਚੜ੍ਹਨਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਬੀਮਾਰ ਹੋਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਫ਼ਾਇਦਾ ਚੁੱਕਿਆ ਗਿਆ, ਮੇਰੀ ਟਿਕਟ ਤੇ middle ਨਾਮ ਨਾ ਲਿਖ ਕੇ passport ਨਾਲ Match ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਅਚੰਭੇ ਦੀ ਗੱਲ ticket ਤੇ ਕੋਈ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ  Brussels Belgium ਫਲਾਈਟ ਰੁਕਣੀ ਹੈ। Brussels where NATO headquarters are. ਕਿਉਂ  ਛੁਪਾਈ ਗਈ ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ticket ਤੇ ਨਾ print ਕਰਕੇ ? ਜੇ refuel ਲਈ ਰੁਕਣਾ ਸੀ ਤਾਂ security ਵਿੱਚੋ ਲੰਘਾ ਕੇ ਕਿਉਂ ਦੁਵਾਰਾ  Boarding ਕੀਤੀ ਗਈ ? why my middle name was not written on tickets? ਮੇਰਾ ਡਰ ਹੋਰ ਵੱਧ ਗਿਆ ਜਦੋਂ Air India ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਨੇ ਗਲਤ form ਭਰਨ ਵਾਸਤੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜਾ ਦਿੱਤੇ।  ਦੋ form ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਜਾਣ  ਵਾਲੇ ਤੇ ਦੋ form ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣੇ ਵਾਲੇ। ਜਦੋ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਇਹ form ਗਲਤ ਹਨ।  ਉਸਨੇ ਚਾਰੇ form ਜਿਹਨਾਂ ਤੇ ਮੇਰੇ finger print ਛਪ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਏ ਤੇ ਚਾਰ ਹੋਰ ਫੜਾ ਦਿੱਤੇ।  ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ ਸਿਰਫ ਦੋ form ਗ਼ਲਤ ਸਨ ਬਦਲਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੀ।  

ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਵੀ ਕੀ ਲੜਾਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਚੱਲਦੀ ਹੁੰਦੀ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਜਿਹੜਾ ਹੱਥ ਆਏ ਬਣਾ ਛੱਡਦੇ ਨੇ। ਏਹੀ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਆਇਆ ਹਮੇਸ਼ਾ। 

ਇਸਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਜਦੋਂ ਵਾਪਸ Edmonton ਆਉਣਾ ਸੀ, ਫਲਾਈਟ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਿਨਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤੇ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਤੋਂ ਦਿੱਲੀ ਵਾਲਾ ਜਹਾਜ਼ 2 ਘੰਟੇ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਉਡਾਨ ਭਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।  Airline ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਟਿਕਟ ਖਰੀਦ ਕੇ ਦਿੱਲੀ ਵਾਲਾ ਜਹਾਜ਼ ਜਿਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਦੇਰੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਫੜਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ।  ਮੈਂ ਸਖਤ Stand ਲੈਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਗ਼ਲਤੀ ਤੁਹਾਡੀ ਹੈ ਨਾ ਸੂਚਿਤ ਕਰਨ ਦੀ , ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਪਿੰਡ ਮੁੜਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ।  Edmonton ਵਾਲੇ ਭਾਣਜੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਜਿਸਨੇ ਟਿਕਟਾਂ Arrange ਕੀਤੀਆਂ  ਸਨ।  ਉਹ ਜੱਕੋ ਤੱਕੋ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ notification of changes ਦਾ ਸਬੂਤ ਮੰਗ। ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸੇ price ਵਿੱਚ 3 ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਟਿਕਟਾਂ ਦੇਣੀਆਂ ਪਈਆਂ।  ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਅਜੇ ਵੀ ਸਵਾਲ ਚੱਲਦਾ ਰਹਿੰਦੇ ਕੀ ਮੇਰੇ passport ਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ Fake documents ਤੇ ਭੇਜਿਆ ਤੇ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੇਰੇ passport ਦੀ copy Money Exchange ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਵਾਲੇ ਨੇ ਧੋਖੇ ਨਾਲ scan ਕਰ ਲਈ ਸੀ।  ਜਦੋਂ Traveler ਚੈੱਕ ਕੈਸ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬੈਂਕਾਂ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੇਸੀ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਪਿਆ ਸੀ।  

ਕੈਨੇਡਾ ਆਉਣ ਦਾ ਸਾਡਾ ਮਕਸਦ ਤਾਂ ਆਪਣੇ Potential ਨੂੰ explore ਕਰਨਾ ਸੀ, ਜੋ ਅਜੇ ਤੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾਇਆ। Edmonton  ਆ ਕੇ ਉਸੇ Employer ਕੋਲ ਫੇਰ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੇ job offer ਦਿੱਤੀ ਸੀ।  ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਣ ਤੇ ਉਸਨੇ join ਕਰਨ ਲਈ letter ਦੇ ਦਿੱਤਾ।  job ਵਧੀਆ ਸੀ Journeyman Electrician ਦੀ ਸੀ। ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ Edmonton ਵਿੱਚ। 

What I learned from this chapter => Never Board a plane and I never did after this trip. 

Part 17 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh 

Penned January 28,2024

Edmonton ਦੀ ਪਹਿਲੀ basement ਭਾਣਜੇ ਨੇ ਹੀ ਲੱਭ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ 4149, 28 Ave NW ਰਾਮਗੜੀਆ ਗੁਰਦੁਵਾਰੇ ਦੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਲਾਗੇ June 2014 ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ। ਗਰਮ ਸੂਬੇ ਚੋ ਆਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ June ਚ ਕੰਨ ਠਰਦੇ ਸੀ।  

ਪਹਲੇ ਹਫਤੇ Electrician ਦੀ ਜੋਬ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ January ਦੀ snow ਤੱਕ ਤੇ ਬਿਨਾ ਛੁੱਟੀ duty ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ।   Duty ਸਵੇਰੇ 7 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ 3 ਵਜੇ ਤੱਕ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। Downtown ਵਿੱਚ parking ਘੱਟ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਅਸੀਂ ਪੰਜ coworker Carpool ਕਰਦੇ ਸੀ। ਪੰਜ ਦਿਨ ਹੀ ਕੰਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਰੇ  member ਆਪਣੀ ਗੱਡੀ ਚ ਬਾਕੀ ਚਾਰ ਜਣਿਆ ਨੂੰ ride ਦਿੰਦੇ  ਸੀ।  The 2015 Alberta general election was held on May  5,2015 ਨੂੰ ਹੋਣੀ ਸੀ ,ਸਾਡੇ ਮਕਾਨ ਮਾਲਿਕ ਨੇ Jasvir Deol ਦੇ ਚੋਣ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦਾ ਫੱਟਾ ਲਗਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ।  ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਅਜੇ Alberta ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਖ਼ਾਸ ਪੜ੍ਹਿਆ ਸੁਣਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਜੇ ਸਿਵਾਏ ਇਸ ਦੇ ਕੇ snow ਬਹੁਤ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤੇ Agriculture & Oil Province ਹੈ।   Conservatives ਦੇ ਲੰਬੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਿਆ ਸੀ।  ਸਲਾਹ ਮਸ਼ਵਰਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ NDP ਆਮ ਕਾਮਿਆਂ ਲਈ ਚੰਗੀ ਹੈ ਨਾਲੇ 15 ਡਾਲਰ minimum wage ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਵੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਖੈਰ ਮੇਰੀ ਤਾਂ wage $36 ਘੰਟਾ ਪਹਿਲੋਂ ਹੀ ਸੀ, ਅਗਾਂਹ ਤਾਂ ਘਟਣੀ ਸੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਵੀ ਵੋਟਾਂ ਜਸਵੀਰ ਦਿਓਲ ਨੂੰ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਸੀਂ। ਮੁੜ ਕੇ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇਤਾ ਨੇ ਹਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਨਹੀਂ ਕਸਮ ਨਾਲ। ਇੱਕ ਗੱਲ ਹੋਰ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ,ਮੇਰੀ electrician ਦੀ job ਜਦ ਵੀ ਖਰਾਬ ਹੋਈ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੇ Visitor Sponsorship ਜਰੂਰ ਮੰਗਵਾਈ। ਹੁੰਦਾ ਕੀ ਹੈ Job Letter ਲਗਾਉਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਏਜੰਟਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਬੰਦਾ ਕੰਮ ਕਿਹੜੀ ਕੰਪਨੀ ਨਾਲ ਕਰਦਾ। ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗਣੇ ਤੋਂ 2 ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ job ਛੱਡਣ ਦੀ। 

Journeyman Electrician ਕਦੇ Security Guard ,ਕਦੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਪੈਕ ਕਰਦਾ Conveyor ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਚੁੱਕ ਕੇ।  ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ notice ਕੀਤਾ ਕਿ ਹੋ ਕੀ ਰਿਹਾ। 

ਪਰ ਇਰਾਦੇ ਦਾ ਪੱਕਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ Survival job ਕਦੇ ਵੀ 6 ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।  ਜੇ 2007 ਤੋਂ 2024 ਤੱਕ ਆਪਣੇ Filed ਵਿੱਚ ਅੜਿਆ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਇਸੇ ਆਦਤ ਕਰਕੇ ਅੜਿਆ ਰਿਹਾ।  Edmonton ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਹੀ ਰਿਹਾ ਕਦੇ 6 ਮਹੀਨੇ ਕੰਮ ਕਰ ਲਿਆ ਕਦੇ 5 ਮਹੀਨੇ ਵਿਹਲੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕੱਟ ਲਏ।

ਪਰ ਇੱਕ ਗੱਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਵੀ ਰਿਹਾ ਬੇਬੇ ਜੀ ਤੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਮਈ 2017 ਹੀ ਆਏ ਸਨ।  ਕੰਪਨੀ ਅਜੇ ਨਵੀਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੰਮ ਜਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।  ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਪਾਂ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਅਸੀਂ ਸਾਰਾ  ਦਿਨ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲ ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੇਣਾ ਨਾਲੇ ਗੱਪਾਂ ਮਾਰਨੀਆਂ। ਬੱਚੇ ਸਕੂਲ  ਛੱਡ ਕੇ ਮੰਨੂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਤੇ ਛੱਡ ਕੇ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਤੇ ਮੈਂ ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਤ ਜਾਂਦੇ ਸੀ। ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮੰਨੂ ਨੂੰ ਲੈਣ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।  ਅਸੀਂ 15 ਕੁ ਮਿੰਟ ਛੁੱਟੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਤੇ ਥੋੜਾ ਉਡੀਕ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ।  ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਇੱਕੋ ਚੱਕਰ ਚ ਸਾਰੇ ਇਕੱਠੇ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਸੀ। ਇਹ ਫੋਟੋ ਇਸੇ ਲਈ ਵਾਰ ਵਾਰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ।  ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਹ 6 ਮਹੀਨੇ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਹਨ। 

ਨਵੰਬਰ ਜਦੋਂ Airport  ਚੜਾਉਣ ਗਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰਿਓਂ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰ ਲਵਾਂਗਾ। ਦੇਖੋ ਇਹ ਸਮਾਂ  ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾ ਕੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕੰਮ ਤੇ ਹੀ ਨਿਕਲ ਜਾਣੇ ਸਨ 6 ਮਹੀਨੇ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰਫ ਆਉਣ ਤੇ ਜਾਣ ਦਾ ਹੀ ਯਾਦ ਰਹਿਣਾ ਸੀ। ਬਾਪੂ ਹੱਸ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਐਂ ਤਾਂ ਸਾਨੂ ਪਤਾ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਵਿਹਲਾ ਬੈਠਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ। 

ਬੈਠ ਕੇ ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕਿਹੜਾ ਡਰੱਮ ਚ ਆਟਾ ਮੁੱਕਿਆ ਸੀ। ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਵਾਲੀ Electric chair ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ boarding ਕਰਨ ਗਏ ਤਾਂ ਵਾਹਲੇ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਸਨ।   ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਕੇ ਹੱਥ ਹਿਲਾ ਰਹੇ ਸਨ। 

2017 ਵਿੱਚ ਹਰ ਕੇ "Khabra Electric Ltd " corporation register ਕਰਵਾਈ ਸੀ ਜੋ 2023 ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰਨੀ ਪਈ ਸੀ। ਪੰਜ ਸਾਲ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਸਪਨਾ ਅਜੇ ਸਹਿਕਦਾ ਹੈ ਮਰਿਆ ਨਹੀਂ ,ਜਲਦੀ ਫਿਰ ਉਠਾਂਗਾ। ਯਤਨ ਜਾਰੀ ਹਨ। ਵਿਹਲਾ ਬੈਠਾ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਚੁਣੌਤੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। 

Hindi Translation

Edmonton की पहली Basement भानजे ने ढूढ़ कर दे थी  4149 , 28 Ave NW रामगडीआ गुरदुआरे के पास ही थी।  June 2014 का समय था ,गर्म सूबे से आने की वजह से Alberta की ठण्डी हवा में अभी भी कान ठरते थे मेरे। पहले हफते ही Journeyman Electrician की job मिल गई थी।  Duty सुबह 7 वजे से शाम 3 वजे तक होती थी। Downtown में पार्किंग कम होने की वजह से हम पांच Coworker Carpool करते थे।  पांच दिन ही काम होता था , हम सभ एक एक दिन दूसरे साथिओं को घर से ride देते थे वापस घर drop कर देते थे। 

2015 Alberta General Election मई में थी।  हमारे मकान मालिक ने जसवीर दिओल का बोर्ड लगा था। हम तो अभी नए थी Alberta में सलाह मशवरा लेने से बताया गया कि NDP मिहनती लोगों के लिए अच्छी है और minimum wage $15 करने जा रही है।   खैर मेरी wage तो $36  घंटा थी बाद में तो कम ही हुई।  फिर भी हमने vote NDP को डाल दी। अभी Alberta के लम्बे Conservative इतिहास के बारे में नहीं पता था उस वक्त। बाद में तो किसी ने खबर नहीं ली।  एक बात जरूर बताना चाहता हूँ जब जब मुझे Electrician की job छोड़नी पड़ी  उससे पहले कोई रिश्तेदार Visitor Sponsorship जरूर मंगवाता है। होता क्या है job letter साथ लगाना पड़ता है ,पंजाब में बैठे travel agent के पास जानकारी जाते ही job करने में कोई न कोई समसया आनी शुरू हो जाती थी। उसके 2 -3 महीने में हालात अैसे हो जाते थे कि job छोड़ना पड़ता था।  

उसके बाद Journeyman को Security Guard , Bottle Packer पता नहीं क्या क्या करना पड़ा। खैर मैने कोई भी survival job  6 महीने से ज्यादा नहीं की ,वापस अपने field में आ ही जाता था। 2007 से लेकर 2024 तक मैने अपना filed नहीं छोड़ा। भले मेरे पास कभी 6 महीने काम होता था 5 -6 महीने वहला बैठ कर भी गुजरने पड जाते थे। 

पर एक बात अच्छी हुई मेरे माता पिता जब हमारे पास 2017 में Travel करने आये थे , मेरे पास बहुत समय था। सुबह मैं बच्चों को स्कूल और मनू को काम पर छोड़ कर वापस घर आ जाता था। हम लोग चाय बना कर आँगन में चले जाते थे।  गार्डन में पौदों को पानी देते थे और गप्पे मारते थे। बातों बातों में कब तीन वज जाते थे पता ही नहीं चलता  था। फिर मैं चला जाता था बच्चों को स्कूल से लेने और उधर से ही मनू को लेने। एक ही चकर में हम सभ फिर इक्क्ठा हो जाते थे घर। कुछ घंटे बाहर आँगन में ही बिता देते थे। यह तसवीर इसी लीए वार वार साँझा करता हूँ।  यह उन 6 महीने की यादेँ सभांले हुए हैं। 

नवंबर में जब ममी पापा को छोड़ने एयरपोर्ट गए तो मैने बोलै फ़िक्र मत करना अब में काम पर ध्यान दूंगा। वह बोले हमे पता है तुम विहले तो बैठ नहीं सकते। बैठे बैठे खाना होता तो हमारा ड्रम तो गेहू मक्के से भरा रहता है। बज़ुरगों वाली Electric Chair पर बैठ कर boarding की तरफ गए तो बहुत खुश थे।  वापस मुड़ कर हाथ हिला रहे थे। 

2017 में ही  " Khabra Electric Ltd " Register करवाई थी जो 2023 में बन्द करना पड़ा।  पांच साल अपनी मर्ज़ी से काम कीया। सपना अभी भी सहक  रहा है ,यतन जारी हैं। बैठे बैठे भी अपने खेत्र में कुछ न कुछ तो सीखता रहता हूँ समय आने पर Business run करने में  काम आता है। 

English Translation Part 17

The first basement in Edmonton was found by my nephew 4149, 28AVE  NW. It was close to Sikh Temple Ramgrhia. It was June 2014 and my ears were still feeling cold because we moved from warm province. I found a very good job during my first week as Journeyman Electrician. Duty was from 7AM to 3PM. There was less parking in Downtown Edmonton so we used to carpool. Five working days and five co-workers. Each one of us will offer ride and pick from our residence to the jobs site and drop us back home.

It was Alberta general election 2015 and our landlord has lawn sign of Jasvir Deol. We were new in Alberta and only knew two three things about Alberta. One that it is oil province, second that it is agriculture province and cold weather. So we asked for inputs and were told NDP is good for workers. There was also a promise of raising minimum wage to $15 per hours. I was already getting paid Journeyman rate $36 per hour but not knowing much we noted for Jasvir Deol. Never saw him after elections.

One thing that I must mention that whenever I have to quit my job there was some request from relatives in India to sponsor visitor visa. What happens it requires a job letter to send sponsorship. It comes into notice of the travel agents of Punjab where I am working. Within two months after  they knew I had to quit my job due to unavoidable reasons. It is very strange how they put you into certain situations that decisions change unpredictably.

Then after that Journeyman electrician became security guard , also packed plastic bottles for few months. Still I was always determined that I will not take any survival job more than 6 months and will come back to my electrical field anyway. That is the reason from 2007-2024 I did not left my field of work.

I had to sit and wait for months to find a job in electrical field. There was one good thing about it that when my mom and dad visited us in 2017, I was not working too much. We had plenty of time to spend together and make good memories. In the morning I will drop kid at the school and wife at job. Then I will come back make tea and sit with my parents in the backyard. We talked on regular basis while watering the plants and doing yard work. That is the reason I share this picture so frequently. This picture has memories of those 6 months.

When they had flight for India, mom and dad was happy at the airport and waving hands from electric wheel chair.

That was the year when I registered "Khabra Electric Ltd." and ran as electrical contractor till 2023. I worked for five year at my own pace. My dream is still alive. Even I am sitting at home I keep learning in this field. I am sure if someone acknowledged my practical experience it will be very useful in energy transition. I am confident that I have unique practical experience and education that keeps me out of the competition.  


Part 18 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh 

Penned February 04,2024

ਹਾਂਜੀ ਇਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੀ ਹੋਇਆ ?

ਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਹੋ ਹਾਲ ਫਕੀਰਾਂ ਦਾ ,ਸਾਡਾ ਨਦੀਓਂ ਵਿਛੜੇ ਨੀਰਾਂ ਦਾ। 

ਫਿਰ ਜੀ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਚਲੋ commercial job ਦੀ stress ਹੋ ਗਈ ਹੋਣੀ ,ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਦਵਾਈ ਜਿਹੜੀ ਖੁਆਂਦੇ ਰਹੇ ਇਹ ਸੁਸਤੀ ਬਹੁਤ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ।  ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ Master Electrician ਕੋਲ ਗਿਆ residential job ਲੱਭਣ। 

ਹੁਣ ਸਮਝ ਆ ਰਿਹਾ advertisement ਤਾਂ  ਅਗਲੇ ਨੇ work permit ਵੇਚਣ ਕਰਕੇ ਪਾਈ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਐਵੇਂ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਇਹਨਾਂ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ। ਹੁਣ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਪੜਿਓ ਜ਼ਰਾ। Electrician ਦੀ advertised job ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ citizen ਨੂੰ ਜੋ ਕੇ red seal Journeyman ਦੀ ticket ਜੇਬ ਚ ਪਾਈ ਫਿਰਦਾ ਸੀ  , ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ। ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਵੀ ਕੋਈ ਚੱਕਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ,ਪੰਜਾਬੀ ,ਹਿੰਦੀ ਤਿੰਨੇ ਭਾਸ਼ਾ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਕੰਪਨੀ ਪੰਜਾਬੀ ਮਲਿਕ ਦੀ ਸੀ ਨਾਮ ਵੀ master ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ 18 ਡਾਲਰ ਲੈਣੇ ਘੰਟੇ ਦੇ।  ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜੀ 25 ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਓ 36 rate ਹੈ journeyman ਦਾ।  ਹੁਣ ਇਹ ਬੰਦੇ ਸਾਨੂੰ  safety codes ਅਤੇ electrical regulation ਸਿਖਾ  ਰਹੇ ਨੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਫ਼ਸਰ ਬਣਕੇ।  ਜਿਹੜੇ ਕਿਤਾਬ ਚ ਲਿਖੀ ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਕੇ Journeyman ਨੂੰ 36 ਡਾਲਰ standard rate electrical regulation ਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ। 

ਤਾਹੀਓਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀਆਂ corrupt ਅਤੇ ਸ਼ਿਫਾਰਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਦੀਆਂ। ਉਦਾਰਹਣ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਹੈ ਪੁੱਛ ਲੈਣਾ ਜਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ। 

ਇਸਤੋਂ ਬਾਅਦ new way electrical ਵਾਲੇ ਗੁਰਜਿੰਦਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਖੈਰ ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਬਹੁਤ ਮਿਹਨਤੀ ਹੈ ਇਹ ਸਿਫਤ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ ਉਸਦੀ। ਕਹਿਰ ਦੀ ਠੰਡ ਚ ਬਾਹਰ ਇੱਕਲਾ ਹੀ services ਪਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।   ਨਵੇਂ ਮੁੰਡੇ join ਕਰਦੇ 4-5 ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।  ਕੰਮ ਉਸ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਠੀਕ ਸੀ ਮੈਂ 25-30 ਘੰਟੇ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਉਸ ਨਾਲ। ਇਹ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਠੀਕ ਹੀ ਸੀ। 

ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ  security ਗਾਰਡ ਦੀ ਜੋਬ ਕੀਤੀ ਸਾਲ ਕੁ ਵਾਸਤੇ। 

ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਹੀ Alberta Master Electrician ਦਾ ਇਮਤਿਹਾਨ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਸ਼ਾਇਦ 2016 ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ,ਉਦੋਂ ਕੁ ਹੀ ਇਹ ਘਰ ਲਿਆ ਸੀ।  ਜਿੱਥੇ ਫੁੱਲ ਬੂਟੇ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਗਰਮੀਆਂ ਚ। 

ਇਸਤੋਂ ਬਾਅਦ Leduc ਚ ਪਲਾਸਟਿਕ ਬੋਤਲਾਂ ਵੀ pack ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਚ windshield washer ਭਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਕਾਰਾਂ ਵਾਸਤੇ। ਫਿਰ Sherwood ਪਾਰਕ ਦੇ Warehouse ਵਿੱਚ Ventilation Units ਦੇ ਮੇਛਾਣਿਕੈਲ assembly line ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ Aerotech Employment agency ਦੇ through .

ਇਹ ਕੰਮ ਮੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਬਹੁਤ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ Quit ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਇੰਝ ਹੀ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ finger print ਮਸ਼ੀਨ ਮੈਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ absent ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ।  ਮੇਰੀ ਤਨਖ਼ਾਹ ਚੀ ਪੈਸੇ ਕੱਟੇ ਜਾਂਦੇ।  ਤੁਹਾਡਾ Camera ਇਹ ਤਾਂ ਦੱਸਦਾ ਕੇ washroom ਅੱਜ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਗਿਆ। ਪਰ absent ਲਗਾਉਣ ਵੇਲੇ ਤੁਹਾਡਾ Camera ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ ਕੇ 8 ਘੰਟੇ ਜਾਨ ਲਗਾ ਕੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।  ਜਿਹੜੇ Unit ਮੇਰੇ  ਦੁਆਰਾ assemble ਕੀਤੇ ਗਏ , Inspection ਪਾਸ ਹੋਈ। ਤੁਸੀਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਚ ਵੇਚ ਵੀ ਦਿੱਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰੀ absent ??

Pasting some section of that email that I sent before leaving that job

Good Morning. I just want to inform that I will not continue to work. I loved the work and  never wanted to quit. I was OK with the pressure  of production deadlines. I survived  initial hard two months and longer hours ( Worked on Motor Assembly, Frame Assembly ,Roof section and finishing section). 

ਚਲ ਹੁਣ ਹਾਸੇ ਚ ਖਤਮ ਕਰਦਾ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਲੜ ਲੜ ਕੇ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਵਕੀਲ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹਾਂ। ਕਿਉਂ ਜੀ "ਮੈਂ ਕੋਈ ਝੂਠ ਬੋਲਿਆ ?  ਨਾ ਜੀ । ਮੈਂ ਕੋਈ ਕੁਫ਼ਰ ਤੋਲਿਆ ? ਨਾ ਜੀ। 

Hindi Translation Part 18

ओये हांजी जानना चाहते हो  फिर कया हुआ ?

कब हुआ ? कैसे हुआ ? कयों हुआ ? 

ओह छोड़ो यह ना  सोचो -शीशे का खिलौना था ,खत्म तो होना था हुआ।   अरे यह कया हुआ ,कब हुआ ,कैसे हुआ छोड़ो यह ना सोचो। 

की पुछदे हो हाल फकीरां दा, साडा नदीओं विछड़े नीरां दा 

नीर पंजाबी में पानी को कहते हैं दोसतो 

Alberta की पहली job छूटने के बाद मैने सोचा शायद commercial job की stress रही होगी।  नहीं यार यह दवाई से पड़ी सुस्ती और motivation की कमी थी।  फिर भी मैने  residential construction में काम ढूढ़ना शुरू कीया।  शहर की वडी पंजाबी कंपनी  Master Electrical है उधर गया interview पर।  मुझे यब नहीं पता था यह job fake advertise करी  होती हैं work permit बेचने की खातर।  हम लोग अैसे ही अपना वक्त खराब करते हैं। मास्टर लाला जी बोले 18 डालर प्रति घंटा पर काम करोगे।   मैने बोला कम से कम 25 तो दीजिए  36 डालर journeyman rate electrical regulation की book में लिखा है। Canada के citizen को जो Certified Red Seal Journeyman था ,यह job नहीं मिली क्योंकि work permit वेचना था। आजकल यह सज्जन हम लोगों की inspector बन कर कनून सिखाते है खुद कनून का बलात्कार करने के बाद।  इसी लीए बोलता हूँ सरकारी नौकरी corrupt और सिफारशी लोगों को ही मिलती हैं। अैसे ही system पर से विशवास नहीं उठ जाता।  जितना ज्यादा corrupt उतनी वडी कुरसी  मिलती है।  

फिर मैने New Way Electrical के साथ काम कीया। उस लड़के की सिफत करनी बनती है क्योंकि वह बहुत ही मिहनती लड़का है। कड़ाके की सर्दी में बाहर एकेला service डाला करता था।  नए लड़के आते 4 -5 महीने काम करते सर्दिओं में भाग जाते।  पर मैने सर्दी में ही काम कीया उसके साथ।  काम तो उसके पास कम था पर दोनों के लिए ठीक था। मैं  भी       25 -30 घंटे ही काम करता था। 

बाद में security की job करने लगा और उन्ही दिनों Alberta Master Electrician exam पास कीया। 

2016 की बात है उन्ही दिनों यह घर लीया था जहाँ फूल पौदे लगा रहा होता हूँ।  

बाद में Leduc में plastic bottles भी pack की जिसमें गाडी का windshield washer भरा जाता है। उसके बाद Sherwood Park के warehouse में AC & Ventilation units के Mechanical Assembly section में काम कीया। 

मुझे यह काम बहुत पसन्द आया था लेकिन उनकी finger printing मशीन मुझे  हर pay period में एक दो दिन absent दिखाने लगी थी। जब मेरी तनखाह से पैसे कटते मैं पूछता वह कहते placement agency Aerotek से बात करो।  Aerotek वाले बोलते human resource से बात करो। human resource वाले कहते supervisor से बात करो।  मेने गुस्से में बोलै तुम्हारा camera यह बता देता है washroom दिन मतीन वार गया।  तुम्हारा Camera यह क्यों नहीं बता पाता मैने आठ घण्टे मिहनत से काम कीया absent नहीं था।  तुम्हारा inspection report जो मेरे assemble कीए unit पास करने के बाद sale के लीए भेज देता है वह नहीं बता पाता मैं present था और यह unit मैने assemble कीया है।  

मैने लिखती रूप में दीया था कि ममुझे job बहुत पसंद है पर इसी वजह से छोड़ रहा हूँ कि तुम्हारा finger print मशीन मुझे वार वार absent दिखाता है और उसको ठीक नहीं कीया गया। इसी लीए नौकरी छोड़ रहा हूँ। ताजुब की बात है लिखती रूप में देने के बाद भी किसी ने resolve करने की कोशिश  नहीं की। 

Pasting some section of that email that I sent before leaving that job

Good Morning. I just want to inform that I will not continue to work. I loved the work and  never wanted to quit. I was OK with the pressure  of production deadlines. I survived  initial hard two months and longer hours ( Worked on Motor Assembly, Frame Assembly ,Roof section and finishing section).

चलो थोड़ा light mood पर खत्म करता हूँ लोगों से झगड़ झगड़ के छोटा मोटा वकील तो बन ही चूका हूँ।  है ना दोसतो ? 

मैने कोई झूठ बोला ? ना जी 

मैने कोई कुफर तोला  ? ना जी 

English Translation

Curious to know where my story is taking me next?

After I quit my first job in Alberta, I though it might be stress of commercial work that I was new into. The real reason was medication making me lazy an unmotivated. But I still kept searching for electrician job in residential field. The Punjabi well known company as Master Electrical had advertisement running and I applied. When I appeared on interview the person asked if I can work on $18 per hour. I asked please at least pay $25/Hour because $36/Hour is journeyman rate. Electrician job in Alberta Canada and Canadian citizen holding red seal journeyman certificate did not get that job. Later I realized it was running because they want to sell work permits.

These days these people are teaching us safety codes and electrical regulation who themselves did not followed those principles and ethics.

That is why I believe most government job are taken by favor of VIP approach. The more one is corrupt more higher job the person gets. They can say 1000 diplomatic words but reality is in front of us.

Then I worked with New  Way Electrical, The person who runs this company is very hard working. I saw him installing entrance services outside in -40's all by himself. Sometimes new people join stay for few months and quit in winters. I worked with him the whole winter but he has less work. But it worked for both I was working 25-30 hours per week to keep paying my bills.

Then I worked as a security guard, packed plastic bottles that are used for filling windshield washer in Leduc. I did all kind of survival job but came back to electrical filed every time.

I aslo worked at AC & Ventilation units manufacturing plant at Sherwood Park. I loved that job but their finger printing attendance machine started showing me absent for 2-3 days in every pay period. I did not like it. They kept me manipulating talk to Aerotek placement agency , agency would say talk to human resources of the company I was working at, human resource will suggest talk to your supervisor.

I gave them a written notice that your cameras tell I went to washroom three times. The same cameras could not tell you I was present for those days you held my payment for. The units I assembled and your inspection department passed because it was perfectly installed. You sold those units in the market and did not paid the person who installed them?

I was surprised by their approach that did not even tried to resolve the issues for 2-3 months and finally I quit with that notice.

Here is some wording from that email that I sent before I quit.

Pasting some section of that email that I sent before leaving that job

Good Morning. I just want to inform that I will not continue to work. I loved the work and  never wanted to quit. I was OK with the pressure  of production deadlines. I survived  initial hard two months and longer hours ( Worked on Motor Assembly, Frame Assembly ,Roof section and finishing section). After two months I have been shown absent frequently when I was on duty. I tried resolving with communication that id not worked.

Anyway not going to paste whole email here but yes I quit that job  and tried establishing my own business after that.









Part 19 Journey From Ghumiala to Canada Via Chandigarh 

Penned February 11,2024

I have shared a brief journey of my life from my birth place to Edmonton Canada. I have shared only turning points in my life as it happened. Whatever I shared ,I shared exactly as it happened. You can never remember or share each and every day of your life because 48 years have about 17520 days that you can write exactly day by day.

My story writing has arrived to the point of present life. Today I will try to share about time period 2019-2024.

In 2019, after I faced work place bulling in many places in Canada and never got proper help from Canadian governing bodies, I joined UCP and CPC to begin my fight for justice. Normally technical people do not like to involve in politics and I am one of them. They were blocking my every path that I choose to walk on. I did not knew under the surface events of politics so I made good guess. OK let us see what is happening Surrey was liberal where I badly failed, Edmonton is NDP where I never got a good job, Why not try Conservatives. As the saying goes "Natha Singh and Prem Singh one and the same thing"

When I  paid membership fees from my credit cards, I wonder why their representatives not came to know what I am dealing with. I never expected from NDP because they knew about me from Kamloops when I visited Harry Laali at his home with our relative Manjit Singh. Harry Laali did not even tried to know about my career choices and suggested me to work in Limber mill.

Coming to the point after witnessing how they are never concerned with their citizens problems, I pulled myself back.

I could have stayed in politics if my very first friend that I connected with was not taken away. Now I will not even do it even if my that friend try to convince me. Time gone the chances into politics also gone. It is permanent rejection to participate as political Candidate at any level.

I was thinking I can contribute something positive but realized it will happen just opposite I will turn into negative person. A big no no to politics as a candidate.

So what I want to do now?

I just want to train 2-3 people in Electrical field to get Journeyman status. While doing this I want to explore my hobbies. I would like to travel within Canada in each province and three territories. 

That is maximum I wish for. I am trying hard to do and I hope we will find some sites to begin with this summer. I have been writing as a freelancer and creating content without earning any single penny. If anyone thinks I can convert some of my time invested into a small earning then please guide.